3 jaar geleden
Ik ben bang voor de bevalling
De weken vliegen voorbij en dat betekent dat het niet lang meer duurt voordat ons kindje geboren wordt. Maar eerst nog ‘even’ bevallen… En dat wordt nog wel een dingetje, want stiekem ben ik best een beetje bang voor de bevalling.
Ik heb het er niet graag over, maar toch wil ik het onderwerp aansnijden. Ik ben bang voor de bevalling en het uitspreken hiervan vind ik lastig. Over je angsten praten doet waarschijnlijk niemand graag, maar ik weet dat dit ongemak juist weer heel erg helpend kan zijn. Weten en voelen dat je niet de enige bent bijvoorbeeld, dat scheelt al enorm!
ANGST
Al voordat ik zwanger was zat het in mijn hoofd: de bevalling. Hoe leuk ik het allemaal ook voor me zag, de bevalling bleef toch wel een puntje waar ik heel erg tegenop zag. En ergens denk ik dat veel vrouwen dit herkennen. Een beetje gezonde spanning is niet meer dan normaal, maar als je echt heel erg bang voor de bevalling bent wordt het toch een ander verhaal…
NARE ERVARINGEN IN HET ZIEKENHUIS
Regelmatig probeer ik even bij mezelf na te gaan waardoor die angst precies ontstaan is. Ik denk dat het deels komt doordat ik nare ervaringen en herinneringen heb aan het ziekenhuis. Nu zal dit voor veel mensen gelden, maar ik vind het echt drie keer niks. Het ziekenhuis staat voor mij grotendeels gelijk aan narigheid, pijn en angst. Ik denk dat deze associatie er voor een deel voor zorgt dat ik bang ben voor de bevalling. Uiteraard ben ik me ervan bewust dat ik in het ziekenhuis in goede handen ben en hier voldoende mensen aanwezig zijn met de nodige kennis. Dus wat dat betreft maak ik me geen zorgen, maar toch…
Een ziekenhuisbevalling heeft dan ook mijn voorkeur, ondanks het ietwat negatieve/angstige gevoel wat ik heb bij een ziekenhuis. Ik voel me dan toch net wat zekerder en veiliger als ik weet dat alle hulpmiddelen en specialisten heel dichtbij zijn.
BANG VOOR HET ONBEKENDE
Ik ben nogal een controlefreak en wil alles het liefste tot in detail uitgestippeld hebben. Wetende dat een bevalling niet te plannen is, geeft me dan ook de kriebels. Uiteraard heb ik me goed ingelezen, de nodige programma’s op tv gezien over bevallen en ga zo maar door. Het is dus niet zo dat niet op de hoogte ben van mogelijke scenario’s. Maar het niet weten hoe het precies gaat lopen en hoe ik hierop ga reageren vind ik spannend. Ook omdat iedere mama zo’n bevalling heel anders ervaart. Waar de ene vrouw het omschrijft als de mooiste gebeurtenis gebeurtenis van haar, omschrijft de andere vrouw het als de hel op aarde… Even los van het feit dat je natuurlijk wel blij bent dat je je kindje op de wereld hebt gezet 😉 Want daar zijn alle mama’s het over eens! Daar doe je het tenslotte voor.
KAN IK DIT WEL?
Een beetje stom misschien, maar dit is gewoon hoe ik het voel op dit moment. Ik vraag me soms af of ik het wel kan, zo’n bevalling. Of ik de pijn wel kan handelen en niet compleet verstijf en verkramp van angst. Ik mis nog een beetje dat ‘oergevoel’ en het gevoel van vertrouwen in mezelf en mijn lichaam. Verstandelijk gezien snap ik ook wel dat ik dit kan, ik bedoel, er zijn al heel veel vrouwen mij voor gegaan. Een vrouwelijk lichaam is hiervoor gemaakt en kan theoretisch gezien gewoon bevallen. Maar toch mis ik ergens nog dat gevoel van “ik kan dit”! Stiekem hoop ik dat dit gevoel tijdens de bevalling vanzelf naar boven komt en mij op dat moment kracht en vertrouwen geeft. Wat minder bang voor de bevalling zijn zou me wel heel erg helpen.
VOORBEREIDING
Toch probeer ik me zo goed als ik kan voor te bereiden op de bevalling. Hiermee hoop ik wat spanning weg te nemen omdat ik een beter beeld heb van hetgeen wat mij te wachten staat. Ik heb hiervoor onlangs een boek gekocht, namelijk ‘Positief bevallen’ van Mirjam Vos (zelf gekocht). Deze is mij door meerdere dames aangeraden en tot nu toe heb ik hier wel handige tips uit kunnen halen. Zo staan er (ademhaling)oefeningen in en ook stukjes van andere moeders met verschillende meningen en scenario’s. Hierdoor heb ik al een klein begin gemaakt aan mijn bevalplan en ik merk dat me dat toch een stukje rust geeft. Voorheen had ik geen idee hoe ik dit allemaal voor me zag, maar nu heb ik wat voorbeelden van dingen die ik in mijn plan wil meenemen. En hoewel een bevalling natuurlijk niet 100% te plannen is, is het wel prettig om nagedacht te hebben over bepaalde dingen. Dat geeft toch enige sturing tijdens de bevalling, helemaal omdat je op zo’n moment wellicht niet meer goed kenbaar kan maken wat je wensen zijn.
En verder? Ik hoop dat ik het een beetje op me af kan laten komen zonder al te veel stress. Dat ik tegen het einde van de zwangerschap zo nieuwsgierig ben naar onze baby dat ik mezelf helemaal ‘klaar’ voel om te bevallen. Want één ding is zeker: het is het allemaal waard uiteindelijk!
Heb jij nog tips of adviezen om mezelf zo goed mogelijk voor te bereiden en wellicht wat relaxter aan te kijken tegen de bevalling?
Liefs Nina
Simplynspecial
Dankjewel voor je reactie! Fijn om te horen dat je bij je 2e bevalling wat meer vertrouwen had in je lichaam. Lijkt me een fijn gevoel 😄 Ik hoop gewoon heel erg dat ik toch enigszins ontspannen de bevalling in kan gaan. Binnenkort hebben mijn vriend en ik nog een partnerworkshop, dus dat is ook wel fijn als ik weet dat mijn partner een beetje een idee heeft van wat ons te wachten staat. Voor nu is het afwachten, hihi. Ik zal t.z.t. nog een update plaatsen.
Simplynspecial
Een bevelbad lijkt me ook wel prettig, niet eens zozeer om in te bevallen maar gewoon voor de 'ontspanning' en verlichting van de pijn. Fijn dat je terug kan kijken op een goede bevalling. Ik denk dat je mindset toch wel van invloed is op de bevalling, dus daar valt bij mij nog wat winst te behalen. Gelukkig heb ik vanuit allerlei hoeken hulp, dus dat zit wel goed. Ook heb ik binnenkort een partnerworkshop op de planning, dus dan krijgt mijn vriend ook wat handvatten om mij zo goed mogelijk te helpen. Ik denk dat me dit ook weer een beetje gerust stelt. Dankjewel voor je lieve woorden! 😁
Sabrina2905
Hoi Nina, Tijdens mijn eerste bevalling werd ik overvallen door een weeënstorm heb niets van het hele voor stadium en dus de eerste 6 cm gemerkt. Had ervoor gekozen om nog naar het ziekenhuis te gaan voor een badbevalling. Bij mijn 2e bevalling heb ik veel meer op mijn lijf durven vertrouwen en ben ik thuis bevallen. Doordat ik meer vertrouwen had in mijn lichaam en er automatisch van uit ging dat mijn lijf echt wel wist wat die moest doen, was ik meer ontspannen en ben er van overtuigd dat wanneer je ontspannen bent je bevalling ook soepeler verloopt en de ontsluiting ook sneller kan vorderen. Misschien is hypnobirthing ook wel interessant voor je? Pijn doet het, maar hou vast aan het feit dat alle clichés waar zijn en jij straks trotse mama bent. Zodra jij je baby in je armen hebt is de rest bijzaak.... Heel veel succes en ben stiekem benieuwd naar hoe je de bevalling ervaren hebt 👍
Mydarlings
Hoi! Wat vervelend dat je zo op ziet tegen de bevalling. Bij mijn eerste ben ik begonnen in een bevalbad. Hierdoor heb ik weinig pijn ervaren. Thuis begonnen en uit eindelijk in het ziekenhuis bevallen. Veel mensen zeiden; oh wat een afschuwelijke bevalling. Maar ik kijk terug op een fijne bevalling! Bij mijn tweede ben ik thuis bevallen maar had ik de angst dat ik uiteindelijk toch weer naar het ziekenhuis zou moeten. Dit zorgde ervoor dat er veel tijd tussen de persweeën zat. Uiteindelijk een vlotte thuis bevalling van 5,5 uur. Ik zou je angst zeker met je verloskundige bespreken, dat weet zij waar je mee zit. Ook zou ik dit met je partner (als je dit hebt) bespreken. Heel veel succes als het zover is. En vergeet niet; Jij kunt dit!