Hyperemesis gravidarum, toxoplasma gondii & hemangioma

Het was zover, we gingen stoppen met de pil. Vanaf die dag was ik zo zenuwachtig dat ik elke dag wel een zwangerschapstest kon doen bij wijze van en na 3 maanden was het al zo ver! Super snel gegaan en we waren heel super blij. 

Vanaf een week of 8 begon ik mij misselijk te voelen maar zo misselijk dat ik vaak moest overgeven. Aan het begin 2/3 x tot op het begeven moment tot 15 x per dag.. 

Hyperemesis gravidarum, iets waar ik nog nooit van gehoord had en niet wist dat het bestond, slechts 4% van de vrouwen krijgt dit. Een soort allergie voor het zwangerschapshormoon. 

Daarnaast was bij mij toxoplasma gondii vastgesteld,  slechts 2% van de vrouwen krijgt dit. Een bacterie die ik doormiddel van rood vlees heb binnen gekregen waarschijnlijk een week voor mijn zwangerschap heb binnen gekregen. Hiervoor heb ik een vruchtwater punctie moeten ondergaan waar ik verschrikkelijk bang voor was! Je kan dus wel zeggen dat we erg goed in de lage procenten vielen ;) 

Maar gelukkig was de uitslag goed en was er bij onze kleine niks in zijn DNA aangetroffen! Helaas was de HG (hyperemesis gravidarum) niet weg, ik heb last gehad van uitdroging verschijnselen en flauwvallen door het niks binnen kunnen houden tot ongeveer 8 maanden. Ik kreeg overal medicijnen voor en op z'n top slikte ik 13 pillen per dag..

Kan dus niet zeggen dat ik erg van mijn zwangerschap genoten heb dus oh wat was ik blij dat de weeën begonnen! Ook hier nog een klein spannend momentje met de navelstreng om het nekje en ons kindje werd blauw en angstaanjagend stil geboren.. maar alles is goed gekomen!

100% gezond geboren in Spanje, onze kleine: Yax.

Na de geboorte hadden we nog een klein procentje te pakken, onze kleine heeft een aardbeienvlekje op z'n ooglid. 10% van de babys krijgt dit.. Zijn oogje werd steeds dikker en dikker tot hij uiteindelijk er niet meer door kon kijken. Op dit moment zijn we begonnen met medicatie.. Bèta blokkers die de hartslag vertragen waardoor er minder bloed richting het vlekje gepompt werd. Vanaf dat moment ging het beter, wel iets om even goed in gaten te houden ivm zijn zicht ontwikkeling maar verder moet dit vanzelf verdwijnen! Nadeel dat hij echt een zombi baby werd..

Vanaf het moment dat we stopte met de medicatie kwam ons kind ineens weer tot leven. Dit was met 8 maanden en vanaf dien is hij echt een energieke, fanatieke, stoere jongen geworden! Met 11 maanden liep hij!

Of er nog een tweede komt durf ik bijna met zekerheid te zeggen van niet.

Maar wat zijn we gelukkig met onze kleine knappe wonderboy! Totaal in de wolken en tot over onze oren verliefd. Wat gaan we jou verwennen! 🥰