Hormonen all over the place.

Hoihoi, daar ben ik weer. 

in mijn laatste blog vertelde ik dat ik met mijn koeltas vol hormoonmedicatie het ziekenhuis verliet om vervolgens een beetje verstrooid naar huis te gaan. 

inmiddels zijn we alweer even verder, en heb ik een beetje meer te vertellen. 

het was wachten op mijn menstruatie zodat ik met de pil kon beginnen, zo'n vreemde gewaarwording als je na 4 jaar zonder pil ineens zin hebt om met de pil te mogen beginnen.

10 mei was het zo ver, ik was een beetje onzeker maar toch was ik echt ongesteld geworden. dus trouw mijn pil geslikt. 
de dag daarna met een hartslag van 150 in m'n keel het ziekenhuis gebeld. het zit namelijk zo, binnen 3 dagen na de eerste menstruatie dag moet je, je aanmelden in het ziekenhuis voor - in ons geval- het ICSI traject.
ik was op het werk en daar sta je dan ongemakkelijk op de wc te bellen, bang dat er misschien iemand binnen komt. niet dat ik er niet open over ben, maar toch op zo'n moment wil ik liever gewoon rustig kunnen bellen, was al ongemakkelijk genoeg.
mooi, dat was gebeurd en in de dagen daarna mooi trouw mijn pil blijven slikken. 

ik weet niet meer hoe het de eerste keer was toen ik begon met de pil maar heb bijna de hele tijd het gevoel gehad, een hele zware menstruatie te hebben maar verder zonder bloeding, mijn benen waren en vermoeid, en heel erg zwaar en pijnlijk. en dit is eigenlijk nog steeds het geval. verder gelukkig nergens last van gehad.

25 mei was de dag dat ik moest beginnen met Decapeptyl. ik was hier in eerste instantie een beetje huiverig voor maar het valt gelukkig allemaal reuze mee. Gelukkig ben ik al gewend om insuline te spuiten dus is het voor mij niks vreemds om zelf te spuiten. dat was een paar jaar geleden wel anders, ik had een hele zware fobie voor alles wat naald was. als mijn moeder insuline moest spuiten en ik stond bij haar in de keuken... dan liep ik zelfs even weg. ik moest daar niks van hebben, bloedprikken, vaccinaties alles was een ramp!! Maar godzijdank is dat helemaal weg nu. wel handig als je elke 3 maanden moet bloedprikken en vervolgens elke dag sowieso 4x - nu dus 5x- moet spuiten. 

Voordat ik begon met het spuiten van de Decapeptyl, heb ik eerste even het ziekenhuis gebeld, wederom ongemakkelijk op de wc op het werk S'morgens. Ik had namelijk nog steeds last van het zware gevoel, en pijn maar steeds maar halve bloedingen... daarmee bedoel ik geen echte bloedingen maar alleen wat roze afscheiding - excuus voor de details :P- dus ik werd er een beetje onzeker van. De verpleegkundige vond het goed dat ik had gebeld maar stelde me al gelijk gerust want dat was volkomen normaal. Ik mocht gewoon 'savonds beginnen met het spuiten. 

en zo gezegd zo gedaan. We hebben er een foto van gemaakt ter herinnering. aangezien het toch zeker niet niks is!
en tot nu toe gaat het allemaal heel goed. het spuiten gaat prima, alleen soms ongemakkelijk als je ergens bent en dan even tussendoor een spuit moet zetten. maar daar wen je aan! het is niet anders en het is voor een goed doel! 

ik voel me tot nu toe prima alleen heb soms een keer een soort van opvlieger en naarmate we dichter bij de avond komen heb ik last van een opgeblazen gevoel. En zware misselijkheid en de "menstruatie" pijn blijft aanhouden. maar dat is wel te overzien vind ik zelf. Ik heb alleen soms wel het gevoel dat er een mega neon pijl met knipperlampjes en een bordje "hormoonspuiter" erbij boven mijn hoofd hangt overal waar ik kom. maar je wordt ook zo bewust van jezelf op zo'n moment! en natuurlijk de emotie die heel erg aanwezig is. maar ben van nature al een beetje een "jankbal" haha dus dat valt voor andere minder op.

heb vandaag wel een spier in mijn nek/ schouder vast zitten maar ook dat komt vast wel weer goed! het is allemaal niet niks waar we mee bezig zijn, en zeker als om je heen toch mensen gewoon zwanger worden. Ergens voelt het dan wel prettig als ze het lastig vinden om dat tegen ons te zeggen - omdat je dan het gevoel hebt dat je niet als enige er alleen maar mee bezig bent- en aan de andere kant voel je, je dan ook snel te veel. We moeten het gewoon een plek geven en hopen op het beste. 

ik hou jullie snel weer op de hoogte.

Ga voor nu gewoon verder met waar we mee bezig zijn. en hopelijk zonder al te veel gedoe en problemen! 

Fijne zondag nog allemaal!