Hoe zal de tweeling op hun nieuwe broertje reageren?
40 weken en 1 dag. Ik sta op knappen! De baby kan nu echt ieder moment geboren worden en wat is het – ook al is het inmiddels ons vierde kind – weer spannend. Sowieso deze eenling zwangerschap weer even ‘wennen’. Geen (twee)wekelijkse echo’s, extra CTG’s of een hoog risico op allerlei enge dingen waar je als aankomende ouders niet te veel over na wilt denken.
Maar onze gezinsuitbreiding zal niet alleen voor ons als ouders wennen zijn, ik ben ook heel erg benieuwd hoe de kinderen op hun nieuwe broertje gaan reageren. Skyler, met haar vierenhalf jaar, vindt het nu al prachtig. Iedere dag vraagt ze wel of haar broertje er al aan komt. En zo nee, of ‘ie er dan over 5 minuutjes is.
Als klein moedertje is ze er echt mee bezig. Gelukkig heeft ze oefenmateriaal aan haar tweelingbroertjes die zich gewillig door haar laten betuttelen. Een luier verschonen, een broekje aantrekken, ze draait haar hand er inmiddels niet meer voor om.
Met hun net-twee-jaar beseffen ze nauwelijks tot niet wat er gaat gebeuren. Ze denken vast dat ze gewoon een héle dikke moeder hebben…
Ik ben dan ook vooral benieuwd hoe Oscar en Felix het gaan vinden en hoe ze op de baby gaan reageren. Met hun net-twee-jaar beseffen ze nauwelijks tot niet wat er gaat gebeuren. Ze denken vast dat ze gewoon een héle dikke moeder hebben… Daarnaast zijn ze zelf nog zo aanhankelijk, dat ik het best kan voorstellen dat ze het moeilijk gaan vinden, of jaloers worden omdat ze de aandacht nu met nóg een kindje moeten gaan delen.
Anderzijds, ze zijn al zo gewend om dingen te delen, dat ze niet beter weten. Ze zijn in die zin veel socialer dan Skyler op die leeftijd. Koekjes of speelgoed delen was voor haar met 2 jaar (en nu nog steeds) wel een dingetje. De jongens hebben het daar beduidend minder moeilijk mee.
Ook ben ik heel benieuwd hoe de onderlinge relatie tussen de kinderen zich straks gaat verhouden. Zeker als de jongste spruit wat ouder is en ook zijn plekje heeft veroverd en zegje kan doen. Oscar en Felix blijven toch een twee-eenheid. Want behalve de baarmoeder en placenta die ze hebben gedeeld, delen ze nog steeds vrijwel alles. Ze zitten in dezelfde klas op de guardería (de Spaanse crèche), ze slapen samen op één kamer en vrijwel alle andere activiteiten die ze op een dag doen, doen ze samen. Meestal gaat dat goed, maar ze kunnen elkaar ook behoorlijk in de haren vliegen.
De tijd zal het leren, en in mijn volgende stuk kan ik er ongetwijfeld meer over vertellen.
Mocht je het leuk vinden om meer van mijn gezin mee te krijgen? Volg me dan op Instagram! Ik ben te vinden als @magic_twinmom