Hoe wij in medische molen voor onze kinderwens terecht kwamen.

In mijn eerste blog hebben jullie al een klein beetje kennis leren maken met mij en mijn vriend en het avontuur waar we nu mee te maken hebben. Ik wil jullie in deze blog iets meer vertellen over hoe wij terecht kwam in het medische circuit voor onze grootste droom, een kindje.

Waar het begon

Het is juni 2017, de dag van mijn verdediging voor mijn SPH diploma. De dag waar ik stiekem al jaren naar verlangde. Wij wonen dan al ruim 2,5 jaar samen en hadden besloten dat ik eerst mijn studie zou afronden voordat ik zou stoppen met de pil. Helaas ging het afstuderen mij niet zo gemakkelijk af, dus na ruim 2 jaar vertraging, was het juni 2017 eindelijk zover. Toevallig was, op de dag van mijn verdediging, die dag ook mijn laatste pil op die strip. En zei ik tegen mijn vriend: ‘Als ik slaag, is dit nu echt mijn laatste pil’. Die dag haalde ik mijn verdediging en was die eeuwige student ook eens klaar. Klaar om mama te worden.

We hadden besloten dat we er niet te veel druk achter wilde gaan zetten. Vrijwel direct starten mijn menstruatie ook, dus daar had ik gelukkig geen zorgen over en dacht wij: ‘We zien wel wat er gebeurt’… We wilde namelijk ook graag een huis gaan kopen, dus daar lag ons focuspunt vooral op voor dat jaar.

Ons paleisje

In september 2017 tekende wij voor ons koophuisje. Ons geluk kon niet op, zo blij waren we. Een mooi appartement, vlak aan het strand van Scheveningen, waar wij beide zijn opgegroeid. En… niet geheel onbelangrijk: een 2e slaapkamer! In mijn hoofd had ik die 2e slaapkamer al helemaal ingericht, maar aangezien er nog niks was gebeurt, zou die kamer lekker ons rommelhokje worden. Wat het overigens bijna 3 jaar nog steeds is, hahah.

Een bezoek aan de huisarts.

Een jaar nadat ik was gestopt met de pil, klopte ik aan bij de huisarts. Het was toen mei 2018. Ondanks dat mijn menstruatie zich elke maand mooi aandiende, was ik nog niet zwanger geworden en dat vond ik gek. Bij de huisarts werd een soort checklist (voor mijn gevoel) afgewerkt, met daarin vragen zoals heb je soa’s gehad, je bmi en familie leden die te maken hebben gehad met fertiliteitsproblemen. Conclusie van die checklist: er is voor nu geen reden om je zorg te maken en aangezien je nog ‘lekker’ jong (iets wat ik na die tijd nog heeeel vaak gehoord heb) bent, mag je over een jaar weer terug komen. Uuuh, niet helemaal wat ik verwachtte, maar goed, met dat advies ben ik weer naar huis gegaan en zijn we weer het verder gaan ‘proberen’.

Inmiddels weer bijna een jaar verder, maart 2019, klopte ik weer aan bij de huisarts. De rede daarvoor was eigenlijk dat mijn menstruatie al 3 weken te laat was en ik continu negatieve zwangerschapstesten in mijn hand had. Bij de huisarts heb ik weer een test gedaan en die was ook negatief. Ik moest ‘gewoon’ gaan wachten tot dat mijn menstruatie zich zou aandienen. Wel kreeg ik eindelijk (!!!) mijn doorverwijzing naar het ziekenhuis.

Het was mei 2019 toen wij voor het eerst in het ziekenhuis kwamen voor onze kinderwens. Het begin van de rollercoaster, wat fertiliteitstrajecten wordt genoemd.

Volgende week zal ik jullie meer vertellen over onze ziekenhuisavonturen.

Photo by @beyoutifulfotografie