Hoe wij drie keer een miskraam hebben gehad

3 juli 2021. Na onze trouwdag en huwelijksreis hadden we een positieve zwangerschapstest in onze handen. Erg verbaasd en dolblij! Het was gewoon in 1x gelukt. Voor Sofie bestelde we gelijk een t-shirt met daarop 'grote zus' en we stuurde een bericht naar de geboortefotograaf die ik zo graag bij de bevalling wilde hebben. Helaas was dit alles van korte duur. Nog voordat we onze familie konden inlichten kreeg ik op 6 juli een miskraam. Naast bloedverlies had ik eigenlijk geen klachten. Mentaal was het een hele knauw. Na een halve dag werken hield ik het niet meer uit en ben ik naar huis gegaan. Na vier dagen was het bloeden voorbij. Ik voelde me gelijk al niet meer zwanger en wist genoeg. 

En we gingen door. Het werd augustus, september, oktober, november, december. Het jaar was voorbij en nog steeds waren wij niet zwanger. We hebben van alles geprobeerd. Ovulatietesten, temperatuur meten, elke dag van de maand vrijen. Maar niks wilde helpen. 

2022 zou mijn jaar worden. Ik voelde het aan alles. Maar ook januari eindigde in een teleurstelling toen mijn menstruatie op gang kwam. 

4 februari deed ik tegen beter weten in een zwangerschapstest. Ik had mijn menstruatie nog niet gemist, maar voelde aan alles dat ik zwanger was. Ja hoor! Het was gelukt!! Dolblij waren we. Ik leefde op een roze wolk. Diezelfde avond hebben we Sofie haar grote zus t-shirt aan gedaan en hebben we mijn ouders gebeld. Ook zij waren door het dolle heen. Het was een heerlijk weekend. Ik maakte alvast wat foto's nu mijn buik nog plat was. Iets wat we bij Sofie gemist hadden. Maar toen ik 7 februari na Zumba weer thuis kwam zag ik bloed. Gelijk was ik diep teleurgesteld. Al mijn klachten verdwenen als sneeuw voor de zon. Die nacht kon ik moeilijk slapen. 's ochtends liep het bloed langs mijn benen naar beneden. Door ziekte moest ik aan het werk. In de auto heb ik een flink potje zitten huilen. Eenmaal op kantoor zag ik pas hoe bleek en verschrikkelijk ik eruit zag. Mijn collega heb ik gelijk ingelicht wat er aan de hand was en ook diezelfde middag ben ik naar huis gegaan. Na 1,5 week hadden wij een echo. Ik was helemaal schoon en good to go. 

Na al 1 week over tijd te zijn had ik 22 maart opnieuw een positieve zwangerschapstest in handen. Dit keer waren we wat terughoudender. Eerst maar eens die eerste 4 dagen doorkomen. Bij de andere keren was het na 4 dagen namelijk mis gegaan. Ik voelde me steeds misselijker worden en had vanaf het begin al last van mijn buik. Maar dat hoefde niks te betekenen. Dag 4 kwam en ik deed 's ochtends een zwangerschapstest, nog steeds positief! Met veel spanning en zonder bloeding kwamen we de dag door. Voorzichtig begon ik te hopen. Een handvol mensen wisten dat ik zwanger was omdat de situatie zo uit kwam. Helaas mocht het ook dit keer niet baten. 6 dagen nadat wij een positieve zwangerschapstest hadden kreeg ik een bloeding. De eerste avond viel het nog mee, maar de dag daarna kreeg ik veel pijn en werd ik erg misselijk. Daarna verloor ik iets wat leek op het vruchtje. Dit keer vond ik het goed. Ik melde me ziek op het werk en heb 3 dagen in bed gelegen.

Maar nu neemt de bloeding af en komen mijn zwangerschapskwaaltjes weer terug. Wat is er aan de hand? Ergens voelt het niet alsof ons verhaal voorbij is. Maar na twee eerdere miskramen weet ik ook dat een bloeding zoals ik heb gehad geen goed nieuw is. De verwijzing naar de gynaecoloog ligt klaar, de echo om te kijken of ik schoon ben staat ingepland. Nu moeten we nog even afwachten.