3 jaar geleden
Hoe mijn wereld van de één op de andere seconde veranderde
Ken je dat, dat je een onderbuik gevoel hebt maar je geen bewijs kan vergaren? Dit gebeurde toen ik net 20 was en voelde dat er iets niet klopte.
Het was kerstavond, 2016. Het klinkt als het liedje van Youp van t Hek, maar mijn verhaal verliep toch wat anders. Na een lange dag gewerkt te hebben, werd ik overgehaald om naar de kroeg te gaan. ‘Tuurlijk’, dacht ik, en ik ging. Met mijn haar nog in een slordige knot, de trui die ik al 6 dagen achter elkaar aan had en geen één intentie om iemand te versieren, begon ik aan de drankjes. De avond liep goed, gezellig. Ik ontmoette een jongen, maar ook hier had ik geen intenties mee. Tot ik ineens, met een bezopen hoofd, zijn nummer in mijn telefoon noteerde en ik mijn weg naar huis begon.
Even een snelle skip forward, want de details van de drie weken die daar op volgde spreken voor zich. Het was gezellig. Geen intenties voor een relatie, maar dat was prima. Ik als 20-jarige student vond het goed zoals het ging.
Het was rond 20 januari, toen hij weg ging voor een aantal maanden op training naar het buitenland. Hoewel ik daar geen enkele problemen mee had, zat er toch iets dwars. Ik voelde me anders, gekkiger. Het gevoel bleef me achtervolgen en ik deed een zwangerschapstest; negatief. Het gevoel liet ik gelijk los, hoe kon ik nou zwanger zijn? De dagen daarop volgden en ik heb er geen seconde meer aan gedacht.
31 januari 2017. Ik zat in de tram naar school en besefte me iets; ik had al lang ongesteld moeten zijn. Nog steeds maakte ik me geen zorgen, maar besloot wel voor de zekerheid nog een keer een test te kopen. Eenmaal thuis nam ik weer de tijd. Ik ging koken, nog even douchen en opruimen. Mijn zus zou mij die avond ophalen om op een (jawel!) baby te passen en ineens moest ik opschieten. In alle haast koos ik er voor om een test te doen, maar door het slordige lezen drupte ik er te weinig druppels op en was de uitslag onleesbaar. Op dit moment kreeg ik een appje dat mijn zus beneden stond; ik zou later die avond nog wel een keer testen.
Een paar uur later kwam ik weer rustig thuis en keek op de test die ik eerder die avond deed. Mijn hart sloeg over. Zag ik het nou goed? De vloeistof was iets verder uitgelekt en er stond een heel licht, kwart 2e streepje. In volle paniek pakte ik de andere test, las dit keer goed wat ik moest doen en binnen een paar seconde was daar de uitslag; hartstikke zwanger.
Een heftige periode volgde, maar één ding stond vast; ik zou moeder worden van dit kindje. Op 04 oktober 2017 was ze daar; het mooiste meisje ooit.
Liefs,
Esther
@dezusjesvan