Hoe het mooiste wat er is ook heel zwaar kan zijn.

Middels dit blog zoek ik naar herkenning, in de hoop dat ik van anderen kan leren en ook bewuster met mijn lichaam kan omgaan. Ik hoef niet bang te zijn dat ik tekortschiet als moeder van mijn twee prachtige kinderen.

Allereerst als side note:

Mijn verloskundige is hiervan op de hoogte. Zij stuurde me door naar de huisarts, en de huisarts denkt dat het komt door de combinatie van lage bloeddruk, ijzertekort, en zwangerschap.

Met de combinatie van een lage bloeddruk en ijzertekort heb ik wel vaker momenten waarop ik licht in mijn hoofd word en even moet zitten of liggen. Ik denk dat meerdere zwangeren weten hoe dit is, en zelfs bijna flauwvallen is mij niet onbekend. Wat mij echter tot een paar weken geleden niet bekend was, is dat ik, ik noem het een soort aanvallen, kan hebben of krijgen. Ik weet ook niet hoe ik het anders moet omschrijven.

Wat er op zo'n moment gebeurt, is eigenlijk het volgende: Ik word extreem duizelig, alsof ik dronken ben en de kamer om mij heen draait. Ik kan slecht of bijna niet tegen licht, moet daarom ook mijn handen voor mijn ogen houden. Ik heb geen kracht meer in mijn lichaam, heb moeite met praten, en mijn man moet me helpen opstaan en lopen naar bed of de bank. Een slok water uit een glas drinken gaat al bijna niet. Ik ben benauwd en buiten adem, en alles wat strak zit moet op zo'n moment uit, maar het uittrekken kan ik zelf niet meer. Vanmiddag merkte ik voor het eerst dat ik op zo'n moment ook wazig zie. De rest van de avond ben ik daarna slapjes en snel duizelig.

De eerste twee keren gebeurde dit in de avond. Vervelend, maar met mijn man om mij heen en de kinderen op bed niet heel erg. Echter gebeurde het vanmiddag midden op de dag. Ik merk dat dit mij meer raakt; ik wil geen gevaar zijn voor mijn twee kinderen. Zo'n "aanval" duurt zeker 20 minuten. Nu heb ik het geluk dat mijn man binnenkort met een nieuwe baan thuiszit en dus nu zijn vakantiedagen aan het opmaken is, maar wat als hij er een keer niet is en dit overkomt me. Want dat is wat er gebeurt; ik zie de signalen nog niet. Ja, ik ben veel duizelig voor de tijd, maar dat ben ik wel gewend.

Dus bij deze ben ik op zoek naar ervaringen. Is er iemand die dit herkent en wat doe je dan? Is er iets dat je kunt doen om dit te voorkomen of wat helpt?