HG doet wat het belooft! 36 weken zwanger.

De reclame HG doet wat het belooft heeft voor mij een hele andere betekenis gekregen. Inmiddels ben ik 36 weken zwanger en zijn het nu nog de laatste loodjes. Nog even en dan kunnen we ons wondertje in de armen sluiten. Ik hoop zo dat alles goed gaat en blijft gaan want oooh wat raak ik op. Ik ben al zo ver gekomen, dat laatste moet ook lukken toch?

Het extreme overgeven is voorbij, maar wat blijf ik misselijk en "normaal" eten en drinken is er nog niet echt bij, al is het beter dan het was. Ik kan me zo verheugen om weer een kopje thee te kunnen drinken. Dit is één van die dingen die ik nog steeds niet kan verdragen. Zo raar hoe je kan verlangen naar de dingen die normaal zo vanzelfsprekend kunnen zijn. Alleen al even wandelen buiten en genieten zonder pijn, misselijkheid, duizeligheid etc. "Gewoon" weer zijn wie ik was. Ik mis het zo! 

Ik krijg tot de bevalling elke week een vitamine B12 injectie en ik slik staalpilletjes ivm ijzertekort en ik krijg medicijnen tegen de jeuk die maar aan blijft houden. Geen cholestase komt uit de uitslagen, maar wat wordt ik gek van de jeuk. Heb me al tot bloedens toe opengekrabd. En dan de pijn rechtsboven net onder mn borst die inmiddels uitstraalt naar mn rug en schouders rechts. Ik weet soms niet hoe ik moet zitten, staan of liggen. Geïrriteerde/gekneusde ribben? Geen idee wat het is, maar pijnlijk is het zeker.

Ik kan dus weinig, lig ontzettend veel. Heel moe, duizelig en het gevoel dat ik steeds maar inlever. Had ik even wat "betere" weken voor mijn doen, nu zijn het echt de laatste loodjes die heel zwaar wegen.

Ondanks alles is het zo'n wonder dat de baby het zo goed blijft doen. Daar doe ik het voor en dat is waar ik mij aan vast klamp. Volhouden! Elke dag is er één dichterbij om jouw in mijn armen te sluiten en elke dag is er één dichterbij om te beginnen aan mn herstel. Want dat zal nog wel tijd nodig hebben.

Ik hoop dat alles goed mag blijven gaan en het gevoel dat het nog mis kan gaan en alles voor niks is geweest bekruipt me regelmatig. Maar ik wil moed blijven houden en hopelijk duurt het niet lang meer dat we jou gezond in onze armen mogen sluiten.