Het zijn er 2!

De maanden na de miskraam waren moeilijk. Ik wilde zo snel mogelijk terug zwanger worden en de miskraam proberen vergeten. Helaas werkt dat niet zo, maar toch deed ik het op deze manier, ook al weet ik dat je niks kan verwerken door het weg te steken.  We besloten hulpmiddelen in huis te halen om wat sneller zwanger te worden. Ovulatietesten. Deze geven je eisprong aan. Best wel handig als je zo onregelmatig bent als ik. Helaas werkte het hier niet, want maand na maand werd ik maar niet zwanger. Ik was er teveel mee bezig en begon gefrustreerd te geraken. Ik dacht dat het nooit meer zou lukken. 

Waren nu al 3.5j bezig, met de miskraam bij geteld. Ik was ondertussen gestopt met werken en een opleiding begonnen. Ik begon de moed op een zwangerschap op te geven. En toen ik die maand ook niet zwanger werd, storte ik in. Ik kon die maand enkel maar wenen. Elke dag uren aan een stuk. Tot ik terug mijn maandstonden moest krijgen maandag. Het was zondag en voelde me anders. Ik durfde er niet op te hopen. Ik kon een teleurstelling niet aan en besloot niet te testen. 

DE TEST

Uiteindelijk kreeg ik het gevoel niet weg en hield mij voor dat ik vandaag wel de hele dag kon wenen, moest het niks zijn. Ik deed de test en ik trilde van de zenuwen. Durfde niet te kijken naar de test. Uiteindelijk heb ik al mijn moed bijeen geraapt en keek ik op de test. JAAA....2 streepjes! Ik rende naar mijn vriend, die nog lekker in bed lag te slapen, en riep: "ik ben zwanger, de test is positief!". Mijn vriend was natuurlijk blij, maar had bang dat het niet klopte. Hij was voorzichtig blij, terwijl ik in de wolken was. De hele dag was ik euforisch. 

EERSTE ECHO

Nadat ik terug op aarde was, moest ik mijn echo inplannen. Gezien de vorige zwangerschap mocht ik op 6w komen. Toen kwam de schik. Wat als het weer niet goed zit? Die angst overspoelde mijn blijdschap. Ik was ook nog niet misselijk of niks. De dag van de echo had ik echt bang. Toen de gyn een hartje zag, was ik gerustgesteld.  Ik stelde een hoop vragen, wilde zeker weten dat het kindje er goed en gezond uit zag. Ze verzekerde mij dat alles goed was. Toen ze stopte met de inwendige echo vroeg ik: "het zijn er geen 2 he?". Geen idee waarom ik dat zei. Het kwam ineens in mij op. "nee, nee" zei ze "maar ik zal nog eens kijken". "Oja ik zie nog ene" zei ze. "is dat niet die ene van daarnet?" Vroeg ik. "Nee, nee dit is een andere... oh wacht ik zie nog een 3de volgens mij.... onee toch niet, het zijn er 2". Mijn vriend kreeg geen woord meer gezegd. Ik vroeg of dat kindje ook in orde was en ze zei dat alles goed was. Ik moest bijna elke week terug een echo, wat voor mij geruststellend was. 

NA DE EERSTE SCHOK

We waren echt in shock. Kon niet anders zeggen dan "het zijn er 2" in verschillende stemtonen. we gingen naar mijn schoonouders hun huis, omdat daar ook onze oudste zoon was. Mijn 2 schoonzussen waren er ook op dat moment. We gaven de echo af en lieten hun kijken. Toen ik zei dat het er 2 waren kon niemand het geloven. Het was een schok voor iedereen. De rest van de familie, vrienden en ons zoontje zouden het nieuws pas te horen krijgen na 12w. We moesten het nog even stilhouden tot ik zeker wist dat het goed zat. Ik kon wel al stilaan nadenken hoe ik dit nieuws zou gaan onthullen. Dus zette ik mijn creatieve brein aan het werk. 

BEKENDMAKING ZWANGERSCHAP 

De volgende echo's waren gelukkig ook goed. Het zou een 2-eiigen tweeling worden. Iedereen, inclusief wijzelf waren er zeker van dat ik zwanger was van een jongen/meisje tweeling. Ik had besloten de zwangerschap al bekend te maken na de 10w echo. Deze was op mijn verjaardag. Dus zou dubbel feest zijn (letterlijk en figuurlijk). Toen ook deze echo goed was, stuurde ik de bekendmaking rond (zie hoofdfoto hierboven). Iedereen werd gek (op de positieve manier). Niemand, maar dan ook echt niemand zag dit aankomen.

mijn zoon reageerde nogal koel. Volgens mij moest het nog doordringen bij hem. Mijn zoon is ook iemand die niet uitbundig reageerd. Hij geniet vanbinnen. Hij vroeg al 2j achter een zusje. Dus toen hij hoorde dat er 2 baby's in de buik zaten kon hij het niet geloven. Hij was wel echt super blij. Natuurlijk heb ik deze reactie gefilmd. Mooi om later naar terug te kijken. Mijn verjaardag kon niet meer stuk. Dit was de mooiste verjaardag van mijn leven. 

Mijn oma, die zelf een j/m tweeling heeft, heeft ooit eens tegen mij gezegd: "hoop maar niet dat je een tweeling krijgt, mijn lichaam is vanbinnen kapot daardoor". Ik moest weer aan haar denken en aan wat ze had gezegd. Toen ik haar het nieuws vertelde dat ik een tweeling kreeg, reageerde ze super blij. "Een tweeling is fijn" zei ze. Volgens mij durfde ze dat niet meer te zeggen nu het zover was. 

VRAGEN

Bij een tweeling zwangerschap komt heel wat kijken. Al snel kwamen dan ook de vele vragen naar boven. Hoe gaan we dit doen? Is dat financieel wel haalbaar? Kan ik dit wel aan? Ik moet een nieuwe buggie kopen... ahja want in deze past maar 1 baby en geen 2.... zoveel vragen waar ik mee zat, en dit was nog maar het begin.

In mijn volgende blog vertel ik over de zwangerschap van de tweeling, hoe ik de geslachtsonthulling deed, en de vele vragen en onzekerheden waar ik op dat moment mee zat. Ben je benieuwd naar hoe dat ging? Lees dan zeker mijn volgende blog.