Het tweede trimester - time flies!

Hoe langzaam het eerste trimester voorbij ging, zo snel vloog ik door het tweede trimester.. Echt bizar! Vandaag is het dan ook tijd voor een zwangerschapsupdate. Lees je mee?

WAT GAAT HET SNEL!

Ik heb me regelmatig verbaasd over hoe snel het tweede trimester voorbij is gevlogen. Want jeetje, wat ging het snel. Ik weet nog goed die eerste weken van de zwangerschap wanneer je echt de dagen zit af te tellen tot de eerste echo. De dagen kruipen dan letterlijk aan je voorbij.. Zo keek ik ontzettend uit naar de eerste, vroege echo met 8 weken. Je wil toch graag bevestiging krijgen dat de zwangerschap vooralsnog goed gaat. Zodra je de eerste echo hebt gehad kijk je weer uit naar het volgende moment, de termijnecho. Hier hoor je de uitgerekende datum en zie je ineens het verschil met de eerste echo. Van een onherkenbaar ‘frotje’ is je embryo ineens veranderd in een foetus en zie je op het scherm een bewegende baby met alles erop en eraan. Na een goede termijn echo is het tijd voor de volgende mijlpaal, de magische 12 weken grens. Vanaf dan is de kans dat het misgaat een stuk kleiner en dat maakt het een bijzonder moment.

En dan? Dan zit je ‘ineens’ in het tweede trimester. Als ik naar mezelf kijk dan merk ik dat ik me vanaf dat moment een stuk relaxter heb gevoeld. Niet dat ik heel bang was dat het mis zou gaan, maar de eerste spannende weken lagen ineens achter me en dat was fijn.

KWAALTJES

Wat ik heel erg heb gemerkt is dat kwaaltjes komen en gaan. Zo was ik in het eerste trimester ontzettend vermoeid, maar eenmaal in het tweede trimester kwam mijn energie langzaam maar zeker weer terug. Fijn! Wel kreeg ik regelmatig last van mijn rug en bekken. Ik kan het omschrijven als een soort van spierpijn in mijn rechterbil. Echt een stekende pijn die vooral op kwam zetten als ik lag en op wilde staan. Ik besloot dit zo snel mogelijk aan te pakken en maakte een afspraak bij de fysio. Met wat oefeningen kon ik de ergste pijn en ongemak wat verlichten. Toch heb ik er nog bijna dagelijks last van en is ook dit een typisch gevalletje ‘het-hoort-erbij’.

Waar ik ook heel veel last heb gehad in het begin van het tweede trimester is hoofdpijn. Man, wat was dat afzien! Ik stond er soms mee op en ging ermee naar bed, zo vervelend! En het ergste was dat niks hielp. Normaal neem ik 2 paracetamol en dan is het klaar, maar helaas was dat nu niet het geval. Ook wilde ik niet al te veel pijnstillers innemen, voelde me daar toch niet zo goed bij. Gelukkig zijn mijn hoofdpijn klachten wel verdwenen naarmate ik verder kwam in de zwangerschap.

DE EERSTE ‘PLOPJES’

Het gevoel van je baby voelen bewegen wordt vaak omschreven als ‘plopjes’. Ik kon me hier nooit iets bij voorstellen, maar toen ik het eenmaal voelde wist ik het zeker. Dit is de baby! Met ongeveer 16 weekjes voelde ik de baby af en toe bewegen. Slechts een enkele keer, en dan weer een dag of twee niet. Hoe verder de zwangerschap vorderde, hoe vaker en duidelijker ik de baby begon te voelen. Ook leek er een ritme in te komen, vooral in de avond was hij actief hihi. Echt een heel bijzonder gevoel waar ik nog steeds ontzettend van geniet.

20 WEKEN ECHO

In trimester twee stond voor mij de 20 weken echo centraal. Zeker omdat het een hele belangrijke medische echo is waar je kind helemaal wordt gecheckt op afwijkingen. Hoewel ik er eerst vrij nuchter in stond begon ik het steeds spannender te vinden. Omdat ik in korte tijd 2 x heb gezien dat het flink mis kan zijn tijdens zo’n echo, was ik stiekem wel een beetje bang. Dat is toch een besefmomentje dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is en dat een baby zo kwetsbaar is..

Omdat we momenteel nog te maken hebben met alle maatregelen rondom de corona crisis mocht mijn vriend helaas niet mee naar de echo. Super balen omdat je toch je partner bij zo’n belangrijk moment zou willen hebben. Uiteindelijk heeft mijn vriend in de auto op me gewacht en kon hij de echo via FaceTime toch nog een beetje volgen. Gelukkig was alles helemaal goed met de baby, zo’n opluchting!

BELLY

Van het ene op het andere moment leek mijn buikje ineens hard te groeien. Ik zei het nog tegen mijn vriend! Volgens mij was dit rond de 20 weken zwangerschap. Hoewel mijn buik nog helemaal niet groot was op dat moment, voelde het wel enorm haha. Het is echt even wennen, maar ergens ook heel mooi dat je dan écht kunt zien dat je zwanger bent i.p.v. teveel gegeten hebt 😉 Momenteel groeit de buik weer lekker door en dat merk ik maar al te goed. Je draagt dan toch wat meer gewicht met je mee en soms is dat wel zwaar.

CORONA

Ik schreef een tijdje geleden al over zwanger zijn tijdens de corona crisis omdat ik graag mijn gedachten hierover wilde delen. Eerlijk gezegd heb ik het hier met vlagen ontzettend moeilijk mee gehad. Voornamelijk omdat ik dingen gewoon anders had voorgesteld en het accepteren hiervan vond/vind ik lastig. Op het moment dat ik dit schrijf zijn er best wat ontwikkelingen rondom corona die gepaard gaan met verschillende versoepelingen. Hierdoor zie ik het allemaal weer een stukje positiever en zijn er gelukkig steeds meer dingen mogelijk. Ik merk dat het me hoop geeft en het fijn vind om sommige dingen weer op te pakken.

DERDE TRIMESTER

Dan ga ik nu officieel het derde en laatste trimester in. Wat voelt dit ‘gek’ ofzo?! Alsof het nu allemaal wel heel dichtbij komt, aaahh! Gelukkig is bijna alles klaar en dat geeft me wel rust. Zo is de babykamer op wat gordijnen na helemaal af. Ook heb ik al de meeste wasjes gedraaid, staat er een afspraak met de kraamzorg gepland en hebben we ook nog afspraken staan voor een zwangerschapsshoot en 3/4D echo. Zo zin in!

Hoe heb jij het 3e trimester ervaren? Ging het voor jou juist snel/langzaam en waarom?

Liefs Nina