Snap
  • Zwanger
  • rouwen
  • Omgaanmetverlies
  • Zwangervannummer2

Het regelen van de uitvaart van je kind

Tijdens de laatste week van de zwangerschap heb ik niet naar geboortekaartjes gezocht, maar rouwkaarten en een mandje waarin ons kindje kon liggen.

Tijdens mijn vorige 2 blogs kon je lezen hoe wij het nieuws kregen dat ons kindje niet gezond was en hoe mijn bevalling verliep. Nu wil ik met jullie delen hoe het was om alles omtrent het overlijden van je kind te regelen. 

Toen wij woensdag 23 juli de beslissing hadden genomen dat onze zoon eerder geboren moest worden dan dat de bedoeling was, schoot ik direct in de regelmodus. Wat moet je regelen, wat willen we? 

We waren er snel uit we wilden ons kindje erkennen en laten cremeren. Zodat hij nooit bij ons weg hoeft. Dus we moesten een begrafenisondernemer hebben die ons hierin kon begeleiden en een fotograaf die direct na de geboorte foto’s kon maken. 

Een vriendin van mij wist van stichting Still af en gaf aan bij ons joh je kunt hun bellen voor foto’s. Dus ik belde Stichting Still. Ik kreeg een bandje te horen dus dacht voicemail bel later nog wel een keer. 

Mijn moeder gaf aan zoek een begrafenisondernemer die gespecialiseerd is in kinderen. Na wat gezoek kwam ik uit bij Erwin Livestro, hem gebeld en de situatie uitgelegd. Hij ging direct wat voor ons regelen en hij stuurde ons via de app wat linkjes van babymandjes en urnen. 

Nadat ik met Erwin gesproken had was ik direct veel rustiger. Het nam een hele zware last van mijn schouders. Daarna nogmaals Stichting Still gebeld. Nu het bandje maar goed afgeluisterd en ze waren in de maand augustus dicht vanwege vakantie.

Gelukkig via Erwin wel een fotograaf gevonden☺️ Hij maakte foto’s voor Stichting Still en wilde dit met alle liefde voor ons doen. 

We hadden eigenlijk alles al geregeld voordat onze zoon geboren werd. Dit gaf rust en voelde goed. Het was het enige wat we konden doen voor onze zoon, hem een waardig afscheid geven. 

Nadat ik was bevallen hebben we Erwin ingelicht en hij zou de volgende dag bij ons langs komen. Ook zouden ze s middags als de obductie klaar was onze zoon ophalen en meenemen naar hun centrum. 

Heel bewust hebben we gekozen om onze zoon niet mee te nemen naar huis. Ik wilde de babykamer houden voor een baby die zou leven en kon gewoon niet onze zoon mee naar huis nemen.

We werden op de hoogte gehouden van waar onze zoon was en hoe hij erbij lag. Zaterdag 3 augustus gesprek gehad met Erwin en hij ging alles regelen voor de uitvaart. Het enige wat wij aan moesten leveren was een lijst met namen/adressen van de familie die we bij de uitvaart wilden. 

8 augustus was de uitvaart in een kleine kring en het was een mooie uitvaart. Een maand later konden we het as ophalen en zijn we nog 1 keer naar Erwin toe waarbij de as in de urn geplaatst werd. Ook heb ik een asbedeltje laten maken. 

Dit alles regelen was moeilijk, maar hielp wel met dit verlies een plekje te geven. 

Eind oktober kregen we een telefoontje van het ziekenhuis alle obductieresultaten waren bekend. Er waren in de hersenen afwijkingen gevonden, maar dit was geen genetische afwijking. Hierdoor was voor ons duidelijk, we hebben gewoon pech gehad en de kans op herhaling is erg klein. 

Na dit bericht hebben we besloten dat we na de jaarwisseling weer zouden gaan proberen. Kijken of we een gezond kindje kunnen krijgen. 

Momenteel ben ik alweer 17 weken zwanger en hebben we de eerste GUO gehad in het ziekenhuis en is dit kindje voor zover te zien is gezond verklaard! 🥰