4 jaar geleden
Het nieuws vertellen aan onze familie en vrienden!
Ik vond het ontzettend spannend..
Zoals ik in mijn vorige blog vertelde, was ik erg bang voor de reacties van onze familie en vrienden. Wat als zij vinden dat we het overhaasten, dat ze vinden dat ik nog te jong ben? Zullen ze denken dat het een ongelukje was?
Eigenlijk is alles binnen onze relatie vlot gegaan en daar werden wel eens opmerkingen over gemaakt. Zo woonde wij binnen no-time al samen en wilde wij graag 2 katten om het compleet te maken. Maar dat was voor ons niet genoeg. In september 2018 moest er ook een puppy bij komen (jullie hebben ook al 2 katten, zouden jullie daar niet even mee wachten? Jullie hebben net een nieuw huis gekocht) Het kwam voor onze omgeving wel eens over alsof wij een beetje impulsief zijn in onze beslissingen. Daarom was ik erg bang dat vooral familie zou denken dat dit weer één van onze impulsieve ideeën zou zijn.
In april 2019 heeft mijn vriend mij in het bijzijn van onze hele familie ten huwelijk gevraagd. Ik had het eigenlijk totaal niet zien aankomen op dat moment, maar ik was dolgelukkig. Natuurlijk kregen wij in de weken daarna continue de vraag of wij al een datum in gedachten hadden, maar wat zij niet wisten is dat wij al aan het proberen waren om zwanger te worden. Trouwen stond dus nog niet helemaal vast in onze planning. Precies een halve maand nadat ik ten huwelijk ben gevraagd kwamen wij er achter zwanger te zijn.
Ik vond het idee om dit te moeten vertellen aan onze familie echt onwijs spannend. We waren zelf ontzettend blij, maar wat nou als dat gelukzalige gevoel wordt verstoord door vervelende opmerkingen. Wij besloten om het nieuws bekend te maken op de verjaardag van mijn vriend, zodat iedereen er in één keer bij zou zijn. Ik vond het idee om het iedereen persoonlijk te moeten vertellen te eng. In een grote groep zullen er toch niet zo snel minder leuke opmerkingen gemaakt worden!
Op de verjaardag van mijn vriend waren wij 10 weken zwanger. Wij hebben voor iedereen een cadeautje gemaakt, wat bestond uit een doosje met een rompertje, sokjes, een gedichtje en een foto van de echo. Wij brachten het alsof dit een cadeautje was wat te maken had met onze bruiloft. De zenuwen waren niet te houden, ik was er misselijk van en kreeg niet eens mijn taartje op (al had de misselijkheid ook ergens anders vandaan kunnen komen..) Met zwetende handen keken wij toe hoe iedereen het cadeautje openmaakte. Degene die het al direct doorhadden keken mekaar aan, afwachtend wie er als eerste iets zou zeggen. En dat was mijn moeder. NIEEEET, je bent zwanger!!! Ze vloog op mij af en begon heel hard te huilen. Ook mijn schoonmoeder vloog al snel op mij af. Iedereen was dolblij!
Achteraf ben ik voor niets zo zenuwachtig geweest. Wij kregen alleen maar positieve reacties. Sinds wij zwanger zijn heb ik slechts 2 keer de vraag gekregen ‘was het wel gepland?’ en dit kwam niet eens van familie of vrienden. Ik schaam me nu ook een beetje dat ik zo angstig was tegenover onze eigen familie. Natuurlijk vinden ze het leuk. Mijn ouders worden voor het eerst opa en oma en we hebben alles goed voor mekaar. We hebben een koophuis, allebei een vaste baan, dus het zou ons kindje aan niets ontbreken.
Inmiddels zijn wij bijna 23 weken in verwachting en kunnen de opa’s en oma’s, ooms en tantes niet meer wachten. Wij natuurlijk ook niet!
Je bent zo ontzettend welkom lief klein wondertje!