Het moment van de GUO !

20 augustus 2019:

Adgelopen nacht heb ik niet zo goed geslapen. Wat als ze iets vinden? De afwijkingen komen aan mijn kant van de familie vandaan,  dus ergens is het mijn 'schuld' als ze iets vinden. Ik weet dat het niet zo zwart/wit is, maar toch kan ik deze gedachten al 3 jaar niet uit mijn hoofd zetten.

In de auto zijn we stil en in onze eigen gedachten, doordat we 3 kwartier te vroeg in het ziekenhuis zijn eten we nog even snel een broodje in de kantine en daarna melden we ons bij de juiste afdeling. Bij de balie krijgen we een formulier mee die we na de geboorte moeten opsturen. Een evaluatie of de GUO een juiste uitslag gaf of dat er toch nog afwijkingen zijn gevonden.  100 procent zekerheid heb je nooit na de echo.

Na een kwartier gaan we naar binnen en begint de echo. Alles wordt nagekeken en als de baby even niet meewerkt komt ze er later terug. Het hartje, zo groot als een duimnagel, wordt helemaal bekeken. Het ziet er goed uit en functioneert zoals zou moeten.  Beide nieren worden bekeken, ook deze zien er goed uit! Het bloed stroomt de juiste kant op en alle aders lijken goed hun werk te doen. Dan de voeten, de baby werkt niet goed mee. Het zijn iig geen klompvoeten, helaas kan ze niet zien of de tenen vergroeid zijn. Het gezicht, voor ons het spannendst. Daar is het eerste oortje en daar het tweede! Ik voel dat ik moet vechten tegen de tranen, onze baby heeft 2 oortjes! Hoe de oortjes eruit ziet kan je niet zien, het kunnen nog wel bloemkooloortjes zijn. Geen hazenlip, de ogen zien er goed uit en het mondje lijkt goed open te kunnen. 

De baby; een jongentje, wordt voor nu helemaal goedgekeurd. Hij lijkt helemaal gezond! Als ik 30 weken zwanger ben krijgen we dezelfde echo nog een keer. Ze hopen dan het gezicht, oren en de voeten beter te kunnen bekijken.