7 jaar geleden
Het moment dat je hoort......
Het moment dat je te horen krijgt dat ‘natuurlijk’ zwanger worden niet zo natuurlijk is.
Het moment dat je te horen krijgt dat ‘natuurlijk’ zwanger worden niet zo natuurlijk is
Daar is dan hèt moment, het moment dat je nóóit verwacht. Waar je stilletjes wel rekening mee hebt gehouden maar niet vanuit gaat. Het moment dat mij veel stof tot nadenken geeft. Wat me triggert welke kant ik op ga denken. Het nieuws dat mij raakt en tegelijk verlamd.
Het moment dat wij te horen kregen dat we niet op de natuurlijke manier zwanger kunnen worden.
Dat wanneer dat zou gebeuren het een lot uit de loterij is.
Wat een schok was dat!....we waren er stil van.
Het drong eerst niet tot me door……ik liet het even bezinken en zag toen de hormoonspuiten en het woord’ IVF’ al voor mijn ogen dwarrelen. Ja, ik ben een beeld denker.
Dingen die ik eerder als laatste redmiddel zag voor mensen met een kinderwens zijn nu ineens een onderdeel van mijn leven. De ver van mijn bed show is ineens om de hoek!
Is het glas halfvol of half leeg?
Dìt is het traject wat ons te wachten staat. In welke mate weten we nog niet, dat wordt nog bepaald.
De kans op een kindje is voor mijn gevoel ineens een stuk kleiner. Wàt?....mijn gedachten dwalen soms zelfs af naar een lege babykamer en een kinderloos leven. Geen lachende stemmetjes of kriebelende handjes…. Eigenlijk mag ik niet zo van mezelf denken. Dat is de pessimistische gedachtegang. Is het glas half vol of half leeg zegt mijn man dan….
Tja, bij mij is in zulke situaties het glas ook wel eens half leeg……dan zie ik er alleen de negatieve kanten van en voel me intens verdrietig.Ongrijpbaar is het zowat.
Ik heb mezelf nooit zonder kinderen gezien en heb altijd gedacht en gehoopt dat ik kinderen zou krijgen later.
Nu dat ‘later’ er is ben ik me des te meer bewust van het wonder wat het is om kinderen te mogen krijgen. Want zo zag ik het altijd wel…als mógen krijgen…
Nu is dat ‘mogen’ ineens heel zwaar beladen voor mijn gevoel.
Wat als?
Tja en wat als……wat als het niet lukt….
En wat als het wél lukt…..
Die kans is er natuurlijk ook! Dat we met een beetje hulp toch papa en mama mogen worden samen. En natuurlijk zie ik ook die kansen! Alleen worden die nu door de eerste schrik een beetje verdoezeld door het vooruitzicht van ziekenhuisbezoekjes en veel onderzoeken.
Mister Positivo
Gelukkig staat mijn man Mr Positivo altijd naast me en vult het glas weer aan tot halfvol;)
Dus ook ìk heb soms een duwtje in mijn rug nodig om weer verder te kunnen en te durven denken.
Om uit de rampscenario’s te kunnen blijven en positief vooruit te kunnen kijken.
Wàt een geluk heb ik dat ik dit traject met de meest lieve man mag doorlopen die ik me maar kan wensen!
Voor nu wiebel ik nog wat heen en weer met al mijn gedachten en gevoelens.
Tegelijk ben er zeker van dat wij samen dit traject vol goede moed in gaan en dit als team ons sterker maakt wat het resultaat ook zal zijn.
Want de liefde tussen ons…..?die is zo sterk als een rots!
Waarom ik dit deel?
Omdat ik je wil laten zien hoe het is om heen en weer te wiebelen tussen positief en negatief denken. Omdat ik je wil laten zien hoe ik daar mee om ga. Dat er niet alleen verdriet is maar ook heel veel geluk. En dat het fijn is om samen met je partner een sterk team te kunnen zijn.
Wij gaan ervoor!
Anoniem
Hoi Eyeanna, wat heftig voor jullie! ik wil jullie heel veel sterkte en succes wensen! Bij de eerste werd ik na het monitoren van mijn eisprong natuurlijk zwanger.. bij de tweede wilde het na hormoonbehandelingen maar niet lukken.. we zijn toen gestopt en ik ben weer aan de pil gegaan.. we zouden niet meer natuurlijk zwanger kunnen worden werd er gezegd.. maar dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn heeft onze dochter bewezen.. 3 maanden na het opnieuw stoppen met de pil ben ik spontaan zwanger geworden.. en afgelopen september zijn wij de trotse ouders geworden van onze dochter Anne.. wat ik je wil zeggen is blijf vertrouwen houden in je lichaam.. en vooral in God. Liefs
EBennenbroek
Hallo, Even een tip, in het buitenland mag je misschien zwanger worden na 40 jaar, maar in Nederland is dat na 40 jaar moeilijk en duur. In het buitenland is de behandeling vaak goedkoper. Zelf heb ik met laten steriliseren na een miskraam van een vierde kind, dat ze nooit hebben kunnen onderzoeken, omdat het vruchtje met 14 weken in het toilet terecht kwam. Ik was toen rond de 31 jaar. Mijn familie heeft verder weg dus niet bij neven maar een generatie verder terug gehandicapte kinderen van allebei de kanten, dus ik dacht gelijk, niet goed, sterilisatie. Ik was inmiddels gescheiden met 3 kinderen en in Nederland een partij voor een nieuwe relatie, echt niet. Later ben ik hertrouwd en mijn Spaanse man wilde een kind. Nu heeft hij chronische pancreatitis, en omdat ik toen hij een kind wilde al meer dan veertig jaar was, in 2001, (43) wilde men geen andere manier van zwanger worden doen. Dus als je al over de 35 jaar bent, doorgaan tot je veertig bent en hopen dat het lukt. Lukt het niet in Nederland, België is waarschijnlijk goedkoper ook voor studeren. Succes en veel geluk. Oh ja, wat denken jullie van het bericht van Stephen Hawking, dat de mensheid als ze willen overleven de ruimte in moet. Link: http://elpais.com/elpais/2015/09/24/ciencia/1443106788_324837.html Elisabeth.
Anoniem
Ook wij kregen te horen dat op de natuurlijke manier zwanger worden zo goed als onmogelijk zou zijn. Ik had zelf telkens het gevoel dat er iets 'mis was met mijn lijf' omdat ik, nadat ik gestopt was met de pil, maar niet ongesteld werd, wat voorheen vrij normaal verliep. Na een halfjaar zeuren bij de huisarts werd ik doorgestuurd naar het ziekenhuis en daar kreeg ik te horen dat ik een hormoonstoornis had. Toen begon de rollercoaster. Na 9 IUI-pogingen (en een miskraam), meteen zwanger van de 1e IVF-poging. 2,5 jaar later spontaan zwanger geraakt, helaas eindigde ook deze zwangerschap in een miskraam. Toen opnieuw begonnen met IVF en ook toen was het meteen raak. Het was een heftig traject, maar ik ben zo blij dat ik uiteindelijk de beslissing heb genomen om voor de IVF te gaan, we zijn nu een prachtige dochter en zoon rijker. Ik wil jullie heel veel sterkte en moed wensen in dit traject! Maar ik denk dat dat met jullie instelling wel goed gaat komen.
Eyeanna
Hoi Sara! Wat super fantastisch dat jullie alsnog na al die jaren 2 dochters hebben gekregen! Ik snap dat je dan enorm moet schakelen. Wat een verwarring en emoties zal dat oproepen zeg! Geniet van je meiden en dank je wel!