Het is vandaag 29 mei #2

Ik heb vanacht niet veel kunnen slapen, ten eerste was het erg warm, maar het kwam ook vooral omdat ik erg zenuwachtig ben.
Want vandaag heb ik m’n intake in het ziekenhuis inc inwendig onderzoek.
En jeetje wat zie ik er tegenop, maar het is allemaal voor ons 2e wondertje.
En zeg nou zelf daar doe je toch alles voor.

Dus we zijn vandaag naar het ziekenhuis geweest, na wat vragen en wat koetjes en kalfjes en onze kleine die bewonderd werd.
Mocht ik plaats nemen op de stoel, je weet wel zo eentje met van die rare beugels.
Dat als je het nog niet eerder had gezien hoe het werkt je zou denken dat het fitnesapparatuur is of iets dergelijks waarmee je je benen traint.
Maar goed hier moest ik dus letterlijk met de blilen voor bloot, en ondanks dat ik weet dat zo’n gyn wel vaker een blote doos heeft gezien om het even plat te zeggen.
Vind ik het toch nogal een dingetje, en ik probeer mij te ontspannen, en dan zie je ineens zo’n groot lang wit ding met een condoom erover heen en waar wat glijmiddel op word gespoten.

En ondanks dat ik weet dat het theoretisch gezien gewoon moet passen, en mij weer probeer te ontspannen, ben ik toch ergens bang dat het niet past ofzo.
Maar het verloopt makkelijker dan gedacht en alles is goed, hij ziet zelfs dat mijn eitje bijna gaat springen.
Dus ik vraag hoe snel we kunnen beginnen, en aangezien ik het stokje van m’n vrouw overneem kunnen we zo snel mogelijk beginnen.
We gaan naar een ander kamertje en kiezen daar 3 donoren uit, en betalen het bedrag voor de rietjes.
Ik zeg samen met mijn vrouw en de kleine de vrouw gedag en ze zegt: ‘ heel veel succes, het zou toch leuk zijn als het in 1 keer lukt he!”
Ik kijk m’n vrouw aan en voel een kriebel in m’n buik.
Ja dat zou het zeker zijn, vooral heel bijzonder.
En we lopen hand in hand het ziekenhuis uit, met ons 1e wondertje in de buggy.