2 jaar geleden
Het is begonnen ; Mini Flipse on her way......
Na een gezellig dagje met mijn lieve vriendinnetje kreeg ik last van oefen weeën. Althans oefen weeën?, waren het eigenlijk wel oefen weeën ? ......
Daar kwam mijn lieve vriendje met een bakje friet en die KAASSTENGELS die ik zo graag wilden. Ik werd er zo blij van alleen de smaak was totaal niet zoals ik had gedacht, ze smaakte me niet. Wat een teleurstelling heel de middag naar verlangt en helaas niet zoals ik had gehoopt.
Omdat ik me toch niet heel fijn voelde had ik besloten om te gaan douche. Even me time in de douche. Via de kraamhulp had ik zo'n hele fijne douchekruk kunnen lenen. Ik kan je zeggen dat het echt wel een aanrader is als je zwanger bent. Heerlijk vond ik het onder de douche even me time, maar de buik pijntjes bleven komen...
Na een uurtje douche ben ik er toch onderuit gekomen, aangekleed en ben ik even naar beneden gelopen waar vriendlief aan het gamen was. Ik gaf aan dat ik maar in bed ging liggen eventjes plat.. Daar probeerde ik met een app de "weeën" op te meten maar dat ging niet. Ook omdat ik zo aan het twijfelen was of dit wel het geen was wat weeën zouden moeten heten..
Na een poosje liggen riep ik naar beneden of hij toch niet wilde bellen naar de verloskundige. Ik voelde me daarbij al schuldig want het was al 23u in de avond. Ik kreeg haar aan de telefoon en ze gaf aan dat ik nog maar even onder de douche moest, een paracetamol moest nemen en proberen lekker te gaan slapen. Daar ging ik weer onder de douche maar na een tijdje voelde dit absoluut niet fijn. Toch na 12u maar de verloskundige weer gebeld...
Op de één of andere manier voelde ik me zo enorm lullig om haar te bellen maar het moest want ik voelde dat ik dit niet vol zou gaan houden. Tegen 1uur in de nacht was ze hier en ik vertelde rustig mijn verhaal wat ik voelde en wat ik allemaal had gedaan.. Ik was zo relaxed dat ze heel rustig terug aan het praten was. Op een gegeven moment wilde ze toch even voelen of ik al ontsluiting had. Ze schrok en zei ik weet niet hoe je dat doet maar je hebt al 5 cm ontsluiting dus we gaan richting het ziekenhuis.. Wat whut hoe? gaan we echt nu richting het ziekenhuis??
Ik kan je vertellen die route was zo bijzonder ik weet dat ik nog zei ; We gaan nu met zijn tweetjes maar komen straks terug met zijn drietjes.
Tegen 2uur waren we in het ziekenhuis, wat een rust zo in de nacht. Vriendlief zetten me bij de deur af omdat hij de auto nog moest gaan parkeren. Ik had alleen geen tijd om op hem te wachten want stilstaan was niet fijn dus was ik al richting de lift gelopen. Omdat het zo rustig was hadden we alle kamers om uit te kiezen. Mijn verloskundige koos daarom om een kamer met een bad (ik ben haar daar nog steeds enorm dankbaar voor). Eenmaal op de kamer werd alles geïnstalleerd ik ben rustig op het bed gaan zitten en gaan wachten op wat ons/mij te wachten zou gaan staan...