Het aftellen kan beginnen!

Ik voelde mij eigenlijk, na de eerste 16 misselijke weken, erg goed gedurende de zwangerschap. Mijn bekken deden zo nu en dan pijn, maar door twee keer naar de fysio te zijn geweest was ook dat redelijk verholpen. Op mijn werk moest ik, vanwege de bekken, rustiger aan doen. In overleg met mijn collega’s dus afgesproken dat ik tussendoor wat vaker zou zitten. Buiten deze kwaaltjes om had ik niks te klagen over de zwangerschap!

Toen brak, voor ik het wist, week 34 aan, verlof! Zo fijn! Geen wekker, rust voor mijn lijf en voorbereiden op de bevalling. Het kamertje was af, de kleding was gewassen en de vluchtkoffers stonden klaar.

Mijn bevalplan was duidelijk, ik wil in het ziekenhuis bevallen, en als ik vraag om pijnstilling wil ik die. De gezondheid van de baby staat voorop en ik vertrouw de verloskundige.

Ik stond, al vond ik het zelf, er heel rustig in. De baby moet eruit, linksom of rechtsom! Ik ga iets doen wat ik nog nooit gedaan heb maar waarvan ik weet dat mijn lichaam het kan!

Het aftellen kon beginnen!