Help! Ongepland zwanger van de vierde 3

Tot en met 18 weken heeft het geduurd. Nonstop was ik misselijk. Ik stond ermee op en ging zo ook weer naar bed. Als de kids naar de opvang en naar school waren lag ik voornamelijk op bed. En op de momenten dat ze thuis waren ging ik beneden op de bank. We hadden inmiddels een schoonmaakster ingehuurd die ons huis deed, de boodschappen liet ik thuisbezorgen en de ipads stonden wat vaker aan. Het is gek maar je leert je snel aan te passen. Je moet ook gewoon door met nog drie kinderen. Dus zorgde ik dat de kinderen wel een gezonde maaltijd kregen en was mijn vriend vaak eerder thuis van werk om met de kinderen te eten zodat ik weer kon liggen. Doordat ik zo misselijk was steeds, at ik ook niet. Vaak tussen 19:00 - 21:00 ging het beter en dan at ik meestal kleine beetjes. Na week 18 had ik ineens een goede dag. De misselijkheid trok naar de achtergrond en ik kon weer overdag eten. De dagen daarna gingen ook stukken beter en met 20 weken was ik volledig van de misselijkheid af. Ik zat nog steeds wel in de ziektewet omdat ik door het lange ziek zijn geen energie meer had. Dan nam ik voor lief. Het kunnen eten zonder ongemak was voor mij al heel veel waard. Het leek elke week een stukje beter gaan en ging zelfs weer voor enkele uurtjes per week naar mijn werk. Eventjes vergat ik hoe ziek ik me had gevoeld en dacht ik er helemaal vanaf te zijn. Tot week 27.... de misselijkheid kwam weer terug. Zeker niet in de mate hoe het was maar wel aanwezig. Steeds vaker had ik weer een dag dat ik me minder voelde. Inmiddels ben ik ruim 32 weken en sta elke ochtend misselijk op. Ik ben erachter dat ik heel erg rustig aan moet doen. Zodra ik wat in huis heb gedaan moet ik rust pakken anders krijg ik de klap twee keer zo hard terug de dag erna. Ik moet steeds opnieuw de balans vinden en met de nesteldrang in mijn hoofd is dat soms een strijd. Vanuit het ziekenhuis heb een team van specialisten om mij heen voor het mentale stuk wat heel fijn is. Verder is het aftellen en het mezelf niet moeilijker te maken. Zwanger zijn is niet niks en ik merk dat een vierde volledige zwangerschap veel meer van mijn lichaam vraagt dan bij de eerste. Nog zeven en een halve week op de klok en rond half december kunnen we gaan genieten en ons heerlijke vierde meisje ontmoeten.