Heb je genoeg genoten?

‘Heb je genoeg genoten van Ylse?’

Dat vroeg Wouter afgelopen weekend vanuit het niks toen we op het strand zaten.

Ik werd een beetje overvallen door de vraag en vroeg me af of Wouter de vraag stelde omdat hij het wel gezien had op het strand en graag verder wilde fietsen of dat hij de vraag stelde om te peilen wat ik vond van een derde kindje, maar hij vroeg het met een hele andere reden.

Ik antwoordde dat ik enorm aan het genieten was van Ylse. Ze was met het zand aan het spelen, gewoon met haar handjes, zonder emmertje of schepje en neuriede er ook nog eens liefjes bij.

‘Maar heb je genoeg genoten?’ vroeg Wouter nogmaals.

Deze keer antwoordde ik zonder nadenken: ‘Kun je ooit genoeg genoten hebben van zoiets moois?’

Wouter knikte tevreden en zei dat hij had nagedacht over wat ik weleens zeg over de zwangerschap van Ylse, dat ik het gevoel heb dat ik niet genoeg heb genoten. Ik werd stil en besefte dat Wouter deze vraag stelde met een reden, een hele goede.

En ineens voelde ik het; acceptatie, warmte, tevredenheid. Het is goed zoals het nu is en zoals het is gegaan.