Geen goede termijnecho

Mijn man en ik hebben elkaar 6 jaar geleden leren kennen en zijn inmiddels al bijna 4 jaar getrouwd. Dat wij beiden een grote kinderwens hadden spraken we al vrij snel uit naar elkaar. In december 2020 kwam Bibi in ons leven. Wat vinden we het heerlijk en genieten volop van ons gezinnetje. Omdat alles zo spoedig verloopt gaan we snel voor een tweede. We waren heel dankbaar dat we na 5 maanden alweer zwanger waren. Helaas was ik enorm ziek, maar hebben we ons tweede kindje Seb mogen verwelkomen. 

Mijn wens voor een derde kindje was nog groot, voor mijn mas was het wel prima zo. Daar stond ik ook zeker achter en het was ook zeker goed zo als gezin van vier. 

Plotseling bleek ik toch zwanger te zijn. We schrokken, maar Jasper was zo lief en ging met vol goede moed van alles regelen. Het was niet gepland, maar zo ontzettend gewenst. 

De eerste echo was weer bijzonder en wat fijn dat dit hartje ook weer klopt. Afspraken werden ingepland en ik ging wel ‘gewoon’ alleen naar de termijnecho. Niet wetende wat voor nieuws ik daar te zien zou krijgen… 

Met ongeveer 10 weken ging ik alleen naar de termijnecho. Want ja, in corona tijd heb ik dit ook alleen moeten doen en ik had er een goed gevoel bij. Kijken naar de baby, super leuk! 

Zodra de baby in beeld kwam zag ik het meteen. Een grote zwarte bubbel bij de nek en rug van het kindje. De echoscopiste bevestigde wat ik zag en gaf aan dat het best veel vocht is voor deze termijn van de echo. Van wel ruim 6mm, dat is meer dan de randvoorwaarde. Maar wat is mijn baby mooi… 

Daar werd ik dan naar huis gestuurd. Op de parkeerplaats kwamen de tranen. Jasper kwam gelukkig meteen naar huis. En dan thuis ga je Googlen om meer informatie te krijgen. Nou dat is ook niet heel positief… 

De dag erna werden we gebeld dat de volgende afspraak in het ziekenhuis pas een week later zou zijn. Een week?! Hoe komen we die nu weer door. 

Dat wordt in de volgende post gezet, net als de volgende echo…