''Fijne'' laatste vakantie samen....

Klote wasmachine! Net voor we een weekend weggaan om te zeilen met mijn ouders in Zeeland houd de wasmachine er precies bij de laatste was die ik even gedaan wil hebben mee op. Ik heb de wasmand in de ene hand en ik til de zeiknatte was er met mijn andere hand in. Helaas, te zwaar dus ik kuukel voorover. Lem pakt de wasmand over als het hem in zijn rug schiet. Rustig aan doen en hopelijk is het morgen weg. 

Terwijl ik samen met mijn ouders boven op de boot naar Zierikzee zit ligt lem in de hut in bed. Fijn zo'n vakantie! 'S middags even een terrasje en 's avonds een hapje eten is ook alles wat er gedaan word. De zondag word het nog erger. Het voordeel is dat het zonnetje goed schijnt en Lem nog heerlijk in de zon kan liggen. 

Dinsdag ochtend loopt het uit de hand, lem is naar het toilet geweest en weet van gekkigheid niet meer waar hij het moet zoeken. Binnen een uur is hij twee spuiten in zijn arm rijker en compleet van de wereld door pijnstillers. Voor de derde keer in zeven jaar heeft hij nierstenen. Artsen in het ziekenhuis zien natuurlijk ook dat wij in verwachting zijn en laten hem zich even de man voelen met de opmerking ''vrouwen bevallen nog liever dan dat ze nierstenen hebben.'' 

Dat geloof ik direct, mijn man die nooit piept is niks meer waard. Dit is dus ook een heel goed moment in combinatie met mijn hormonen. Zodra ik thuis de voordeur dicht doe komen alle hormonen eruit en kan ik niet meer stoppen met huilen. 

Na drie nachten in het ziekenhuis belt hij op. Hij is bevallen van een niersteen! Op instagram komen allemaal foto's van leuke babymoons voorbij. Wij hadden ook nog twee hele leuke weken op de planning. Die laatste anderhalve week is lekker op de bank of in bed met tv en series!

Liefs van Linds