Even snel voorstellen

Zoals jullie weten is mijn naam Anne. En ben ik 19 jaar. Ben nu 19 weken zwanger van mijn mannetje. 

Werk

Ik werkte tot 2weken terug bij een viswinkel. Helaas is dat allemaal slecht gegaan doordat ik zwanger ben. Ik had het namelijk vertelt en vanaf dat moment begonnen ze heel raar te doen (mij weg werken/gek maken kortweg gewoon hopen dat ik ontslag zou nemen). Dat lukte niet en 2weken geleden kwamen ze mij doodleuk vertellen na 10uur werken dat ik ontslagen was. Nou ik stond er van te kijken want dat had ik totaal niet verwacht. 

Thuis

Ik woon op dit moment nog thuis bij mij moeder. Maar o wat wil ik graag weg. Lekker iets voor me zelf, lekker nestelen. Maar het is erg lastig hier in deze buurt een huisje tevinden. Via de woningbouwvereniging duurt het rond de 3/4jaar voor je in aanmerking komt(iksta pas 2jaar ingeschreven omdat dat pas kan vanaf je 18de). Als je partuculier wil gaan wonen zit je al gauw boven de 950huur permaand. En anders kan je terecht op campings maar daar kan je je niet inschrijven etc. Erg vervelend dus. 

Mijn vriend

Ongeveer 2jaar geleden kreeg ik een relatie met mijn vriend. Wat toen de tijd erg lastig werd omdat hij schipper is. Hij was vaak 3maanden weg en dan nog geen week thuis. Door het weinige zien kwamen er frustraties en steeds meer ruzies. Hierdoor besloten we toen de tijd een punt achter de relatie te zetten. Maar na een tijdje kregen we weer contact gewoon omdat elkaar miste. Eerst was het alleen berichtjes met de standaart vraag "hey alles goed" later weer bellen zoals voorheen gewoon uren lang. Toen kwam hij weer langs de vonk was niet weg. Het was super net als op het begin. Toen we weer  2maanden samen waren besloten we alles optepakken waar we gebleven waren. Zo ook de baby wens. Op zijn werk ging het ook beter hij kon steeds vaker naar huis. En na een tijdje heeft hij een andere baan aangeboden gekregen. Hij heeft die baan aangenomen. En nu is hij 1week weg en dan weer 1week thuis. Dat is pas genieten in vergelijking met voorheen.

Babywens

Toen we dus weer een tijdje bij elkaar waren pakte we alles weer op waar we gebleven waren. Ik stopte met de pil en na 2/3 maanden was het raak. De eerste test was alleen zo licht dat ik het niet geloofde(hij ook niet). Daarop volgde nog 4 testen met een lichte streep. Ik wilde zekerheid ik wilde een dikke rode streep. De 6de test die ik deed was zorood dat je er niet omheen kon. Ik was in de 7de hemel. Zo blij op het moment dat ik de laatste test deed was hij er niet bij omdat hij werken was. Ik belde mijn vriend meteen om het nieuws te vertellen. Ook al wisten we beide dat ik al zwanger was dit was toch een duidelijke bevesteging. Mijn vriend brak helemaal het eerste wat hij heel rustig zei was "ik wordt dus echt papa nu" de rest was het alleen nog maar "ik ben zo blij" en "wauw"