En toen waren het er twee

Na een aantal maandjes gestopt te zijn met de pil, voelde ik mij niet zo lekker. Verder niet bij nadacht dat ik nu al zwanger kon zijn, ik koppelde het aan de buikgriep van mijn zoontje, die had één dag overgegeven en was niet fit, maar mijn misselijkheid bleef.. 

Samen zat ik met mijn vriend op de bank, ik vertelde hem dat ik mij niet zo lekker voelde en dat dit maar niet weg ging. Toen zei hij: ben je niet zwanger ? Ik wuifde dat wat weg met het idee zo snel kan dat nog niet. 

De volgende dag toch maar een vroege test gehad en jahoor, hartstikke positief, dit vond ik wel wat vreemd zo vroeg al ( week voor mijn gemiste menstruatie ) maar hier verder niet meer bij na gedacht. Naar mate de vroege zwangerschap vorderde, hoe beroerder ik mij begon te voelen. Meerdere keren per dag overgeven of kokhalzen en helemaal geen geuren en of eten kunnen verdragen. Na een week of 2 de verloskundige gebeld en toch maar gevraagd voor medicatie, ik werk namelijk in de zorg en kon mijn werk niet meer uitvoeren omdat ik de geuren niet kon verdragen en mij hier voor schaamde tegen over de mensen. 

De verloskundige wilde toch ook even langs komen om mijn urine te checken of ik niet uitgedroogd was, gelukkig was dit niet het geval, ik was toen zo 6 a 7 weken zwanger. De verloskundige vroeg aan mij: goh, kan het ook een tweeling zijn ? Mijn antwoord was per direct nee, dat lijkt mij onmogelijk ( hoe naïef want mijn vader is een twee-eiige tweeling en het kan genetisch aangelegd zijn dan )

Toen ik 8 weken zwanger was ging ik samen met mijn vriend voor de 1e echo, bij de voor ons bekende verloskundige die ook vroeg of het een tweeling kon zijn. 

Het moment dat zij de echo kop op mijn onderbuik zette zagen we meteen twee vruchtzakken! het eerste wat de verloskundige zei: dat dacht ik al.. 

ik was even stil.. dit moest ik wel even verwerken en mijn vriend had het even niet in de gaten, toen ze verder ging kijken zag ze één kloppend hartje en vertelde ze dat ze graag de echo inwendig verder wilde doen om te kijken of er ook iets in de andere vruchtzak zat. 

Na dat ze de echo in gebracht had zagen we ook meteen een tweede hartje kloppen.

Verslagen met dit nieuws zaten we in de auto, dit moesten we wel even verwerken want we hebben al twee kinderen en geen groot huis.... 

Thuis op de bank hebben we even gemopperd en gepraat, naar mate de dag vorderde hoe blijer wij werden. 

Hoe bijzonder, een tweeling!!