En er is weer spanning en onzekerheid

Ongemerkt gaan de weken voorbij. De miskraam heb ik al een redelijk plekje kunnen geven. Een enkele keer, dat het terug komt. Meestal gaat dat gepaard met iets wat ik op tv zie. Maar echt huilen doe ik niet meer. Gelukkig maar. Mijn zoontje zit zo nu en dan naar de sterrenhemel te kijken en zegt dat hij de baby ziet. Ik laat hem maar. Hij blijft er niet in hangen.

Een week of 2 geleden ben ik nog eens gaan opzoeken hoelang het kan duren, eer de eerste menstruatie weer begint. Voor zo ver ik kon vinden, varieert dat tussen de 3 en 6 weken, na het stoppen met vloeien. Nu zaterdag is voor mij week 6, dat ik niet meer vloei. 

Eerder deze week bekroop mij het gevoel om een testje te doen. Ik had wel al gelezen, dat als het minder dan 8 weken geleden is, dat je een vals positief kan krijgen. Met dat in mijn achterhoofd, heb ik toch een testje gedaan. Het is immers al 9,5 week geleden. Het testje was positief. Niet goed wetend wat erna te moeten doen, even met de huisarts gebeld. Ik had al een afspraak gemaakt voor vandaag, ivm het hoesten wat ik blijf doen. De huisarts kon het niet 100% zeker zeggen, maar vermoed dat ik weer zwanger ben. Want na bijna 10 weken, zouden de huis-tuin-keuken testjes (zoals zij het noemde) geen hcg meer moeten oppikken. Het zou op dit moment onder een xxx waarde in moeten zitten en dat zou met die testjes niet zichtbaar moeten zijn. Advies was, om toch weer de gynaecoloog te gaan bellen. Helaas was het al na 16 uur en kon ik niet meer bellen.

Morgen ochtend ga ik weer bellen, eens kijken wat ze zeggen. Ik ben zo benieuwd...

Bron plaatje: makingmedia design by britt