En dan… Een positieve ovulatietest!!!

De afspraak bij de fertiliteitsarts stond, maar nu ik een positieve test had, waarom zou ik niet nog een poging doen? Lukt het dan lukt het, lukt het niet, dan niet en dan ga ik naar het ziekenhuis.

Meteen stuurde ik L een berichtje met natuurlijk een foto van de smiley op de test en met de vraag of hij vanavond langs kon komen en hoe laat

En toen kreeg ik een bericht terug waardoor ik goed door de grond kon zakken:

Hij zat in België voor zijn werk en wist niet hoe laat hij terug zou zijn. Weer langer wachten op een volgende ovulatie.

Maar toen kreeg ik een optie van hem: of het morgenvroeg heel vroeg zou kunnen. Hij zou rond 2.00 uur thuis zijn en dan mijn kant op kunnen komen.

Het enige wat ik dacht was: “Het kan me niet interesseren hoe laat je komt, als je maar komt. Ik heb zo lang op een ovulatie zitten wachten dat ik nu toch wel weer een poging wil doen.”

Ik zat erop te springen. Figuurlijk dan he ;-)

Ook al moest ik morgen werken, het interesseerde me niet. Het moest, en dan maar vannacht. We hebben afgesproken dat ik het geluid van mijn telefoon aan zou laten en dat hij me zou bellen, een half uurtje voordat hij hier zou zijn. Hij kon nu natuurlijk niet naar boven van mijn ouders sliepen daar dus de ‘daad’ zou beneden gebeuren. Ik heb de verwarming aangemaakt zodat het ook wat aangenamer zou zijn voor hem. Om 4.00 uur was hij er. Wat een tijd, maar wat geweldig dat hij dit voor me over heeft. Om 5.00 uur was hij klaar en ben ik als een razende naar boven gegaan met het potje. Ik had het geluk dat ik pas om 6.30 uit bed hoefde dus kon nog even blijven liggen. Kussen onder mijn billen en laat ze maar zwemmen!

Het deed wel zeer om om 8.00 uur weer op mijn werk te staan. Maar gelukkig hoefde ik vandaag maar een halve dag te werken dus dat kwam mooi uit. Diezelfde avond had ik nog een positieve test en ik moest en zou nog een poging doen. En dat was voor L geen probleem. ’s Avonds is hij nog een keer geweest dus hopelijk lukt het nu allemaal wel.

Ik had vorige week gehoopt om mijn vriendinnen te zien op onze avond die we 1 keer per 3 weken hebben maar helaas was dat niet zo. Ik vond het vervelend om het over de telefoon te doen maar heb hen geappt met waar ik mee bezig was en dat ik het nog nader toe zou lichten en binnenkort langs zou komen om het allemaal uitgebreid te vertellen. Ze dachten allemaal dat ik een grapje maakte, maar dat was dus echt niet zo. Eén van mijn vriendinnen vroeg nog of ik die van haar wilde lenen hahaha. Bij haar zou ik als eerste langs gaan. Een andere vriendin belde me en die was erg positief. Later werd ik weer gebeld door een andere vriendin en die was ook zeer positief.

Een paar dagen later was ik dus bij die vriendin langsgegaan. Alles verteld en we hebben er uren over zitten praten. We hadden het zelfs al over namen gehad. De vriendin waarvan ik dacht dat zij zo negatief zou zijn was juist heel positief. Ik vertelde haar dat ik bang was om het te vertellen vanwege haar reactie op die andere vriendin dat zij het niet normaal vond. Maar toen vertelde ze mij dat ik mijn leven toch wel wat beter op de rails had en wist waar ik het over had en dat ze wist dat ik hier echt over na had gedacht. En dat is ook zo. Gelukkig weer iemand die er positief over denkt!

Ik heb L nogmaals hartelijk bedankt voor alle moeite die hij de afgelopen dagen gedaan heeft en hoop dat het deze maand wel lukt en hoop hem over 2 weken goed nieuws te kunnen vertellen!