Eindelijk mogen we het iedereen vertellen

Nu ik deze blog schrijf weet iedereen van mijn zwangerschap zitten ik alweer bijna op de helft en zal ik even een korte introductie van ons geven.

Mijn naam is Sharon (24) en ben sinds 23 november 2011 samen met mijn vriend Rob (30). We wonen in West-Friesland waar we drie jaar geleden ons eigen huis hebben gekocht. In mijn vrije tijd handbal ik in de Eredivisie, waar dus veel trainingsuren per week in zit en speel ik wedstrijden door heel het land. Zoals je in mijn vorige blogs kan lezen was het zwanger raken niet vanaf zelfsprekend en hebben wij een beetje hulp gehad. Ik neem jullie graag verder mee in het vervolg;

De weken tussen de 8 weken en de 12 weken echo vlogen voorbij. 11 januari hadden we de 8 weken echo gehad, daarna had ik gelijk gebeld met het echocentrum voor het plannen van de 12 weken echo. Deze staat gepland op 5 februari. Zo gek om nog steeds je mond te houden tegen iedereen, maar we konden nu eindelijk beginnen met de voorbereidingen hoe we het aan onze ouders en broers en zussen zouden vertellen.

We zouden 23 januari nog kerst vieren bij mijn schoonouders, omdat wij en zwager en schoonzus in quarantaine zaten vanwege corona. Wij hadden cupcakes besteld in roze en blauw en hadden overal een vlaggetje ingezet met papa, mama, oma …, opa …, tante …. , oom … en nichtje …. . Helaas kon het niet doorgaan bij mijn schoonouders vanwege de huidige maatregelen en met 8 personen was dat te veel. Ik baalde wel even, ondanks dat ik wist dat het logisch was het dat niet door ging. Op dat moment waren mijn hormonen lekker aan de gang en was ik zo ontroostbaar als wat. Achteraf kan ik er nu erg om lachen.

Zaterdag 23 januari kwamen mijn schoonouders nu naar ons toe, cakejes waren gehaald, en toen we de doos open deden duurde het even voor het tot ze door drong. Zo leuk om deze reacties te zien. Zondag zouden wij een dagje hebben om langs de rest te gaan. We begonnen vroeg bij mijn vader en zijn vriendin. Toen we daar de doos met cakejes neerzetten duurde het ook even toen het besef kwam. We gingen onze weg vervolgen naar Amsterdam naar mijn zwager en schoonzus, helaas waren zij niet thuis. We hadden even gebeld of ze in de buurt waren met de smoes dat wij moesten plassen haha. Terug naar huis om naar mijn andere zwager, schoonzus en nichtje te gaan. De een na laatste halte was mijn moeder, haar man en mijn zusje. Toen we daar het in de keuken aan het voorbereiden waren om het op schoteltjes te doen, kwam mijn zusje even kijken omdat ze het niet vertrouwde. Zo jammer dat ik die reactie niet had gezien, maar die moest stil blij zijn zodat mijn moeder en haar man het niet door hadden. Toen Rob daarna met de cakejes in de woonkamer kwam was de verbazing bij mijn moeder en haar man erg groot. We zijn als laatste toch weer terug naar Amsterdam gereden om het ook mijn zwager en schoonzus te vertellen. ’s Avonds heb ik mijn beste vriendin, die in Duitsland woont, gefacetimed om het nieuws te vertellen. Zo fijn dat zij het nu weten en we het met hun er over kunnen hebben.

Nu het gezin het wist konden we uitkijken naar de 12 weken echo. Als we deze hadden gehad konden we het eindelijk vertellen. 5 februari was het tijd voor de 12 weken echo, we gingen met een goed gevoel heen. Gelukkig klopte dit ook en bleek alles op de echo goed en was het al een echte druktemaker. De uitgerekende datum is aangepast naar 21 augustus. Omdat het onmogelijk is om het iedereen persoonlijk te kunnen vertellen zijn we alleen bij de opa en oma’s langs gegaan, wel op afstand. De rest van de familie hebben we het bekend gemaakt via de groepsapp met een leuke foto.

Een week later heb ik het bij de handbal verteld, wij mogen trainen onder strikte regels omdat wij onder de ‘topsport’ vallen. De reacties van de meiden was goudwaard. Ik begon mijn verhaal namelijk dat ik nog maar een paar weken mee zou kunnen trainen, dus iedereen keek heel verbaasd en dacht dat ik zou vertellen dat ik ging stoppen. Dit was niet het geval en toen ik het zei reageerde zij ook allemaal super leuk.

Voor de aankondiging op Insta en Facebook heeft mijn nicht foto’s van ons gemaakt in de sneeuw en hebben wij op 14 februari op de socials bekend gemaakt.