
Eerste ontmoeting met de baby
Hoe het écht voelt als je je baby voor het eerst ziet
Als je informatie opzoekt over de bevalling, lees je bijna overal dat het moment dat je kindje er eindelijk uit is en op je borst gelegd wordt, een magisch moment is. Je wordt overspoeld met liefde en er komen oergevoelens vrij die je nog nooit hebt gevoeld.
Wat je bijna nergens terug leest, is dat dit niet altijd zo hoeft te zijn. In alle eerlijkheid: toen ik mijn zoon op mijn borst gelegd kreeg, was mijn eerste gedachte: “Is die echt van mij? Wat moet ik hiermee?!”
Geen overweldigend gevoel van liefde of andere oergevoelens kwamen vrij.
Wel een overweldigend gevoel van allerlei gedachtes en indrukken kwamen vrij. Maar de liefde, die moest groeien.
Dat wil niet zeggen dat ik met een postnatale depressie heb gezeten want ook ik zat al gauw te snotteren door de kraam tranen en vond het allemaal prachtig, liefdevol en mooi.
Moraal van mijn verhaal is dus dat je niet moet schrikken of je schuldig moet voelen als je dat gevoel niet direct hebt. Ik houd super veel van mijn zoon en hij betekent alles voor mij! Maar het moest even groeien. Besef ook dat je ineens de verantwoording hebt over een mensje wat zichzelf nog niet kan uiten. Ondanks dat de kleine uit jouw broedfabriekje komt en van jou is, moet je elkaar ook leren kennen. Het kan soms even zoeken zijn naar wat de signalen betekenen die de kleine afgeeft. Heeft hij honger, dorst, huid honger of is er iets anders aan de hand?
Gun jezelf te tijd. Niet alleen om te groeien in je rol als moeder, met alle hectiek, twijfels en onzekerheden die daarbij komen kijken, maar gun jezelf ook de tijd om elkaar te leren kennen. Het is echt ok als je het even niet weet en als het je even te veel wordt. Ik las ooit ergens een quote en die komt altijd boven op een moment dat ik mij geen goede moeder voel:
Het feit dat je twijfelt of je een goede moeder bent, betekent dat je er eentje bent.
💪🏼😘
Muts36
Herkenbaar Heb dat heel erg gehad na de spoed keizersnede van de jongste Kreeg hem ff 1 minuut te zien en toen was die weg. Pas na 5 uur zag ik hem weer in de couveuse en mocht hem niet aanraken. Heeft dagen geduurd voordat het besef kwam die kleine man is echt van mij. En ik was niet de enige mijn man heeft hetzelfde gehad Maar ik zou niet meer zonder die kleine man kunnen ben al 5 jaar tot over de oren verliefd op hem 😄 😄
Futuremom90
Herkenbaar. Ik had ook niet meteen dat 'ik ben alles vergeten zo verliefd ben ik gevoel'. Dat kwam pas na een dag, geloof ik. Mijn eerste gedachten waren 'wat een groot, lelijk kind'. Mijn kind kwam zeer boos kijkend de wereld in. Na een dag toen vond ik het mooiste baby ooit.