Eerste keer een blog "'we gaan voor een tweede''

Ik had me al heel vaak voorgenomen om een keer een blog te gaan schrijven maar elke keer kwam het er niet van, waarom niet? misschien niet genoeg tijd, zin of lef ik weet het niet precies maar het kan natuurlijk altijd een combinatie van bovenstaande zijn.

Tijd kan het op dit moment niet zijn want ik ben mn baan kwijt snik snik na 8 jaar dienstverband, ik werkte op een kinderdagverblijf voor een grote organisatie die een heel vies spelletje hebben gespeeld afgelopen jaar.

Even een beetje kort samengevat: de organisatie was een van de grootse in nederland en zoals iedereen weet gaat het niet zo heel goed in nederland met de kinderopvang.

Dit komt doordat er veel mensen hun baan kwijt zijn en aangezien het kabinet de boel zo heeft geregeld betekend dit dus dat je een maand de tijd hebt om ander werk te hebben zo niet zit je met kosten die je zelf allemaal moet ophoesten omdat je vaak een opzegtermijn hebt van twee maanden, nou daar zit dus niemand op te wachten...
Nu ging het ook niet goed met de kinderopvang organisatie waarvoor ik werkte en zij hebben in heel geniep een bepaald plan gemaakt waardoor ze in afgeslankte vorm door konden gaan onder een andere naam...

Dit heet een flits faillissement en betekend eigenlijk gewoon dat je gaat kijken welke locaties/ pedagogsche medewerkers er uit kunnen doordat ze te duur zijn.

Dit is dus anders als een afspiegeling want bij een afspiegeling heb je als medewerker nog wat meer rechten en vaak kan je dan ook wat geld mee krijgen na aanleiding van je jaren ervaring enz.

Helaas dacht mijn werkgever dat dit goedkoper en sluwer kon en daardoor dus dit op deze manier heeft gedaan helaas....

Nu hadden mijn partner en ik altijd kinderwens voor een tweede en jaaahhh wat doe je dan??? ga je ermee door of stop je???
wij hadden beide scenario's besproken en wouden niet dat er te veel leeftijdverschil tussen Fedde (september 2 geworden) en de baby zou komen.

Dat betekend dat we een aantal maanden de tijd hebben om zwanger te raken welgeteld 5 maanden dus dat is niet zo heel veel.

De eerste maand was ik er van overtuigt dat ik meteen zwanger was, het voelde gewoon zo ik was misselijk en had echt meerder symtomen.

We gingen nog een paar dagen weg naar het appartement van mn schoonouders in duitsland en ik had allemaal leuke dingetjes gepland.

Werd ik me toch knetters ongesteld daaro nou ik heb nog nooit zo erg gevloeid dus dagje zwemmen werd m al niet,  ik moest om het uur naar de wc anders zou ik doorlekken.

Ik was echt super teleurgesteld dus dat zetten wel een beetje de toon voor deze mini vakantie, al en al hebben we het prima naar ons zin gehad maar omdat er toch een beetje druk op het zwanger raken zit ben je extra ermee bezig en dat hadden we bij de eerste totaal niet!

nou de volgende keer schrijf ik verder over de volgende maand en of het dan wel raak is

Liefs Rebecca