een spannende tijd!!

nadat we erachter kwamen dat onze dochter het 22q11 deletie syndroom heeft,en na wat testen mijn man ook kwam de vraag wilt u u andere kinderen ook laten testen want de kans dat u man het doorgeeft is 50%..

zodoende hebben we onze dochters van 3 jaar en 2 jaar ook laten testen op dat moment was ik zwanger van onze 6 kindje de vraag kwam ook of ik extra onderzoeken wou in de zwangerschap..

na veel overleg samen met mijn man hebben we besloten om in de zwangerschap niks extra's te laten doen aan onderzoeken dit omdat we dit kindje wilde met of zonder 22q11 en we zouden na de 20 weken echo wel kijken hoe of wat aan de hand van de echo..

de 20 weken echo was helemaal goed dus hebben we besloten dat het voor ons dan ook goed was ondanks alle medici ons zowat verplichte op onderzoeken hebben we altijd voet bij stuk gehouden en werden daarin gelukkig gesteund door onze verloskundige we hadden gezegd zodra ze geboren is laten we haar testen door bloed uit de navelstreng te halen..

nu zijn we inmiddels weer papa en mama geworden en werd ook zij getest met het bloed uit de navelstreng de uitslag van de andere meisjes hadden we al gekregen maar wat was dat spannend wachten op de uitslag..

gaat ons leven veranderen of niet?

moeten we straks met 4 kinderen 1x per jaar op controle en alle onderzoeken laten doen of blijft het bij 1 of worden het er 2 of 3!!

van alles ging door ons hoofd van tevoren hadden we al afgesproken wat we zouden doen als de andere kinderen het ook zouden hebben aan onderzoeken..

na lang wachten kregen we de uitslag van onze 2 oudste meisjes en het was goed nieuws beide hebben geen 22q11

toen was het de zwangerschap uitzitten en dan weer op die uitslag wachten dat wachten duurde lang.

toen ons meisje eer eindelijk was hebben ze gelijk bloed afgenomen en weg gebracht

na 6 lange weken kregen we eindelijk de uitslag ook onze jonsgte dochter heeft geen 22q11

dus van de 4 kinderen die we samen hebben heeft alleen onze 1na jongste dit byzondere syndroom terwijl mijn man het voor 50% door kan geven..

ik ben zo blij dat we niet naar de genetica hebben geluisterd die ons toen ter woord stond met onze dochter sky dat we beter geen kinderen meer konden nemen dit ivm het doorgeven van deze gen,want tja we hadden al 1 kind met dit syndroom en mogelijk wel 3 kinderen us een 4de moesten we maar niet aan beginnen..

nadat we dit gehoord hadden hebben we (gelukkig)door gezet aan onze droom om voor een 6e kindje te gaan en zo zie je maar weer dat niet alles slecht uit pakt en het ook positief kan zijn