Een opgeblazen gezicht

Even een sprong vooruit. Ongeveer 34 weken zwanger van onze dame. Nog even volhouden en dan verlof! Het is inmiddels eind juni en de warmte begint zijn intrede te doen. Dat betekent ook opgezette voeten en de afdruk van mijn slippers nog uren lang zichtbaar na het dragen. 

Tot die dag in week 35, waarbij niet alleen mijn voeten, maar ook mijn hele gezicht opgezwollen is. De rechterkant van mijn mondhoek wil niet omhoog, mijn rechter oog wil amper open.. Ik voel toch wat lichte paniek opkomen en verdorie, ik moet nog één week werken, dat red ik wel toch? 

Toch even de verloskundige gebeld. Ze hoort me wat slissend praten en voelt de paniek in mijn stem. Ze komt langs. Als opdracht kreeg ik mee proberen mijn plas op te houden tot dat ze er was. Zo gezegd zo gedaan (en dat is niet makkelijk als je zwanger bent haha). Ze test op eiwitten maar daar komt niks uit. Ik voel na een paar uur dat de zwelling afzakt en ik mij weer beter begin te voelen. Wat het geweest is? Geen idee. 

Na die week; verlof! Nu letterlijk met de (opgezwollen) pootjes omhoog. Genieten van het lekkere weer en lekker aanrommelen in huis. Tijd om alle was te doen, de laatste dingen in de kamer af te maken, en vooral niet te veel doen want ik lees dat er een hittegolf aan komt…