Een kijkje terug; 2021

2021 je bent voorbij en laat dat nou het ideale moment zijn om terug te kijken.

2021 begon voor mij met mn nieuwe functie op het werk, een gedeelde leidinggevende functie voor een team van 90 personen. Mega spannend, maar ook een mega uitdaging en die ga ik nooit uit de weg.

Ik was inmiddels al even onderweg met mijn therapie, er waren wat kleine stapjes gemaakt, maar ik was nog lang niet waar ik wezen wilde. Begin van het jaar stond ook de eerste EMDR sessie gepland. Achteraf durf ik wel te zeggen dat EMDR er bij mij voor gezorgd heeft dat er grote veranderingen hebben plaatsgevonden. De “gewone” therapie die daarnaast doorliep was daar een hele goede aanvulling op en ik kwam steeds beter in mn vel te zitten. Ik heb geleerd anders naar mezelf te kijken; minder streng te zijn voor mezelf, mn schuldgevoel t.o.v. Riv los te laten, mn hoofd soms te dwingen te stoppen met rare hersenspinsels, tevreden te zijn met wie ik ben, wat ik doe en hoe ik in het leven sta. Het is nog steeds niet altijd makkelijk, sommige dingen (onzekerheden) zitten er zo ingebakken dat die niet zomaar verdwijnen. Maar ik kan mezelf nu toespreken en daarmee gaan we steeds verder de goede kant op. 2021 ook het jaar waarin ik 30 kaarsjes uit mocht blazen. 30?!? Klinkt als een hele serieuze leeftijd en een leeftijd waarop je écht volwassen moet zijn. Misschien ben ik dat ook wel, maar 30 klinkt nog steeds té oud hahaha.

Met de stijgende lijn over hoe ik mezelf voelde en hoe ik mezelf zag, kwam de wens voor een tweede kindje ook steeds meer om de hoek kijken. Robin had deze wens altijd al gehad. Ik niet en door de zwangerschap van Riv en het gigantische schuldgevoel wat ik naar hem toe had was er ook geen ruimte om die deur ook maar enigszins op een kier te krijgen. Dat veranderde en dus ging de deur op een kier, en ging al vrij snel steeds verder open. In juli was daar de eerste positieve zwangerschapstest, WAUW! Het was gelukt, we zouden een tweede kindje gaan krijgen. Helaas heeft dit niet zo mogen zijn en eindigde deze zwangerschap in een miskraam. Ik heb heel hard moeten werken om niet weer het volledige vertrouwen in mijn lijf te verliezen. Ik had de therapie net afgesloten, maar heb op het punt gestaan het weer op te pakken. Mijn lijf had gefaald, alweer… Door heel veel te praten met iedereen om ons heen en te proberen mezelf niet gek te maken is het me uiteindelijk zelf gelukt om de knop om te zetten. Ook onze vakantie die in die periode viel maakte een boel goed, ik was samen met mn man en onze prachtige meest fantastische zoon, ik ben een rijk mens dat besefte ik mezelf daar maar weer al te goed. Er kwam een soort rust over me heen. Die miskraam was niet mijn fout, het heeft zo moeten zijn. Met die rust kwam heel snel daarna weer een positieve zwangerschapstest. Hoewel we opnieuw heel blij en gelukkig waren, was het deze keer meer ingetogen. Eerst maar eens afwachten hoe het allemaal gaat lopen voordat we het van de daken schreeuwen. Gelukkig was de eerste echo goed en konden we al snel onze ouders op de hoogte brengen. Na de tweede echo ook de mensen die het dichtst bij ons stonden en na de 11 weken echo mocht iedereen het weten. Riv wordt grote broer, wij krijgen een tweede kindje!! YES!!

Op mijn werk groeide ik in mijn nieuwe functie en hoewel ik er nog steeds zoekende in ben op sommige vlakken, heeft het me ook veel gebracht en ben ik mede door deze nieuwe functie gegroeid in wie ik ben. Sterker nog ik durf en kan meer zijn wie ik ben; niet meer altijd meewaaien met de wind, maar laten horen wat ik denk en wat ik vind en vooral daar ten alle tijden heel dichtbij blijven. Dat dat wordt gewaardeerd doet me goed en maakt me nog een stukje sterker. Als ik dan na een drukke werkdag thuis mag komen bij mn fantastische man, mn 2,5 jarige zoon, met een trappelende baby in mn buik besef ik me iedere dag weer; dit is het allergrootste cadeau wat ik iedere dag opnieuw weer mag openmaken.

2021, je bent een jaar geweest waarin ik veel heb geleerd en mezelf verder heb kunnen ontwikkelen als mens. Je bent een jaar geweest waarin deuren open zijn gegaan. Je bent een jaar dat we mogen afsluiten met het allergrootste cadeau dat groeit in mijn buik. Een broertje of zusje voor Riv, een tweede kindje voor ons. Wat een rijkdom!