Een jaar ziekenhuis traject

december

Het herstel na de operatie heeft 2 weken geduurd viel al met al niet tegen maar eigenlijk ook wel als je verwacht na 3 dagen weer fit te zijn. De eerste controle in het ziekenhuis hebben we inmiddels gehad er is al een eisprong geweest waar ze in het ziekenhuis erg verbaasd over waren. Helaas is dit geen zwangerschap geworden enorm balen en toch ook wel een klap. Later komt de realisatie dat het natuurlijk al heel fijn is dat er een eisprong is ontstaan. Nu hopen dat hij netjes na 4 weken weer komt en we mischien wel met een positieve test het jaar uit kunnen.

Mentaal heb ik het zwaar Chaos en drukte op het werk spelen hier in mee. Maar ook het feit dat we een jaar verder zijn na ons een eerste ziekenhuisbezoek en we nog geen baby of baby onderweg hebben. Heg valt me zwaar enorm zwaar. Alles is teveel de tranen branden hele dagen achter mijn ogen en het liefste kom kom ik niet uit bed of loop ik alleen op het strand of bos met de hond. Niemand waar je mee praat snapt wat je daadwerkelijk voelt en wat er in je hoofd omgaat. Vaak word ee gezegd maar er is toch veel gebeurd afgelopen jaar en er is veel geprobeerd. Tuurlijk maar er is geen zwangerschap ontstaan of ook maar Een teken ervan. Er zijn 4 eisprongen geweest afgelopen jaar die hebben bloed zweet en tranen gekost en er is niks uit ontstaan. Het valt me zwaar ook omdat je geen idee hebt hoelang en hoeveel behandelingen er nog nodig zijn.

Elke dag dat ze feestdagen dichterbij komen word het moeilijker. Normaal staat in oktober de kerstboom al nu totaal geen zin in en vorig weekend met tranen in mijn ogen alles opgezet. Ik heb geen kerst gevoel en al helemaal geen feestgevoel. Hoelang moet wij nog wachten op onze droom?