2 jaar geleden
Een dunne lijn
Verdriet en blijdschap
Wat is het toch een rare periode.. Het ene moment ben ik bezig met het inrichten van de babykamer en het andere moment zitten we met zijn allen gesprekken te voeren over de uitvaart van onze moeder. Met onze moeder erbij, dat gelukkig nog wel. Ze wil zo graag alles geregeld hebben voor als het zover is (en we hopen dat dat nog lang niet het geval is), dus dat doen we dan. Ik ben blij, want ik voel elke dag een kleine frummel in mijn buik bewegen en ik ben verdrietig, want ik ben tegelijkertijd bezig met zwaar beladen onderwerpen.
Vorige week had ik de OGTT test en helaas, ik heb zwangerschapsdiabetes. Gelukkig was de uitslag 7.9 en niet torenhoog. Gewoon de boel goed in de gaten houden en aanpassen. Maar het is zo'n gevalletje: "ook dat nog".
A.s. zaterdag hebben we de 3D echo en dat is iets waar ik al we-ken naar uit kijk, dus we gaan een positieve en zo vrolijke mogelijke week tegemoet.
Leven en dood, wat liggen ze toch dichtbij elkaar.