Een drieling: ons leven ondersteboven

Vanaf het moment dat we weten dat we in verwachting van een drieling zijn, staat ons leven echt compleet op zijn kop. Vanaf de eerste echo bij de verloskundige, naar 3 dagen later naar het ziekenhuis in Drachten, naar een week later in het UMC in Groningen waar we zo ongeveer om de 2 weken op controle gaan.

Momenteel ben ik 11-en-een-halve week zwanger, waar we normaliter nu pas het nieuws met de buitenwereld zouden delen, zitten we nu al druk in de voorbereidingen.

Direct moesten er plannen gemaakt worden. Dingen waar je 'normaal' pas later over nadenkt in de zwangerschap. Mijn hoofd draaide compleet overuren.

"Kan dit in ons huis? Hoe moeten de slaapkamers verdeeld worden? Wat voor auto moet er komen? Bestaat er een überhaupt een drieling kinderwagen? Hoe komt het met mijn werk? En hoe gaan we dit financieel in godsnaam allemaal bekostigen?".

Pas toen we deze vragen voor onszelf beantwoord hadden, en alles wat op een rijtje hadden kon ik hier iets meer rust in vinden.

Ik werk zelf als zelfstandig ondernemer in mijn eigen schoonheidssalon (browbar). Hierbij komt extra veel kijken tijdens een zwangerschap. Normaliter ben ik iemand die graag vooruit plant, en vooral graag weet waar ik aan toe ben. Nu moet ik leren deze touwtjes los te laten, en af te wachten hoe het allemaal gaat lopen.

Al hebben wij wel het geluk dat we in onze handen mogen knijpen met zoveel steun van familie en vrienden om ons heen, die het ook mogelijk maken om voor mij na de zwangerschap weer (in mindere mate als nu natuurlijk) aan het werk te kunnen.

Ik verwacht dat 'werken' niet het juiste woord is volgend jaar, dat ga ik dit namelijk vast meer zien als ontspanning. 🤣

Volgende week mogen we weer naar het UMC om een echo! Ben benieuwd hoe ze inmiddels weer zijn gegroeid! ❤️