Een dreumes en 35 weken zwanger

Inmiddels 35 weken zwanger van mijn 2e zoontje en wat ervaar ik deze zwangerschap anders dan mijn zwangerschap van Jace!

Jace krijgt het nog niet bewust mee, als ik vraag; "Waar is de baby"? Of we noemen de baby bij naam dan wijst hij naar mijn buik. 

Sinds een paar weekjes begint Jace wat stapjes te zetten maar kruipt veelal nog want hey, dat gaat toch veel sneller? Ik laat hem wel zelf de trap op gaan maar dat maakt het nu richting het einde toch wel pittig, in en uit de auto halen, in de tripp trapp tillen etc. En dat in combinatie met nesteldrang en een verbouwing achter de rug maakt het zwaar. Ik had in mijn eerste zwangerschap nergens last van maar deze zwangerschap beginnen mijn bekken dit toch ook wel pittig te vinden. Er is nu ook minder tijd om even lekker te gaan zitten of uit te slapen, nu kan Jace zichzelf prima vermaken dus dat scheelt ook al veel.

Met het broertje in de buik gaat het gelukkig prima, groeit goed en beweegt lekker, ik ben voor nu niet medisch maar wil wel graag in het ziekenhuis bevallen in verband met mijn ervaring van de vorige bevalling. Ik loop ook bij de POP-poli, dit vooral om de lijntjes kort te houden voor als het na de bevalling weer de verkeerde kant op gaat wat ik natuurlijk niet hoop. Ik merk als ik het woord "inleiden" hoor dat dit al bepaalde stress oproept, eveneens toen ik echo had en er werd gezegd: "de navelstreng loopt mooi hier, voor het hoofdje langs". De schrik zit er dus wel.

Ik begin het nu wel steeds spannender te vinden, veel nadenken en hopen dat het deze keer goed gaat en hoe ik een dreumes van 1.5 jaar en een baby ga ervaren en of ik het allemaal wel kan. 

Nog even wachten en Jace is grote broer!