Dromen over dat ene moment..

Dromen over hoe je gaat vertellen dat je zwanger bent. .

Ik heb echt ook gezien hoe leuk sommige vrouwen aan hun partner vertellen dat ze zwanger zijn, ik heb echt ook op pinterest gekeken wat je allemaal kan doen met aankondigingen en bedacht wat leuk zou zijn.

Ik had er tijd genoeg voor zullen we maar zeggen.. Een jaar of twee om te bedenken hoe ik het zou vertellen. Maar dat dromen erover dat ging gewoon zonder dat ik het echt door had, ik bleef bedenken en dromen. En hopen natuurlijk, hopen dat ik het ooit zo zou mogen vertellen. 

Iedere keer dat ik een test deed om te kijken of mijn cyclus nu niet gewoon onregelmatig leek door een zwangerschap had ik weer bedacht hoe ik het zou gaan vertellen. Nog niet helemaal voorbereid, maar wel in mijn hoofd. De zinnen had ik al geoefend en de verrassing was er hoor.. Maar iedere keer dat ik een test deed zei dat ene stemmetje in mijn hoofd ook ‘het is toch niet zo’. Niet omdat ik het niet wilde, maar om mezelf te beschermen. Want ik wist heel heel heel erg goed hoe veel pijn het doet om weer een negatieve test te hebben.

Dus die ene ochtend dat ik weer een test ging doen was dat ook het geval. Ik durfde niet meer te hopen dat de signalen die ik dacht te voelen dit keer wel kwamen door een zwangerschap. De test was gedaan, ik wachtte geduldig af.. Het was nog vroeg in de ochtend, manlief lag nog te slapen. En toen stond er ineens een plusje op het scherm.

EEN PLUS.. Maar wat betekende dat dan? Ja, niet dat ik dat stiekem niet wist maar dit laat dus zien hoe ontzettend onzeker ik was geworden. Ik durfde niet op de test te geloven en ben naar beneden gerend. Om via Google te bekijken wat een plus betekende. Positief. Positief, echt?

Nou daar ging ik hoor.. alles wat ik in die jaren bedacht had over hoe ik het zou vertellen heb ik niet eens meer aan gedacht. Al trillend, snotterend en huilend liep ik terug naar boven en terwijl ik terug in bed kroop heb ik de test laten zien. Ik kon niet eens praten, ik geloof dat ik na een paar minuten huilend heb gezegd dat Google ook zei dat het positief was.

Samen hebben we een tijdje vol ongeloof naar de test liggen staren. Om daarna als gekken naar de drogist te fietsen om nog meer testen te kopen. Verschillende soorten, want stel dat dat ene merk toch iets anders zegt. Ik heb na een test of 15 toen wel besloten dat het zo was.

Maar ja, dan is het zo en weet je nog niets. Zo ontzettend raar dat het moment waar je al jaren naar toe leeft dan ineens zo is. En dat je helemaal geen idee meer hebt wat je dan moet doen.

Mijn wens is werkelijkheid geworden. Gelukkig. En ik ben ontzettend dankbaar dat ik mijn kennis over hormonen en zwanger willen worden nu in mag zetten bij andere vrouwen. Om hen ook dit moment te gunnen, want ondanks dat het allemaal niet zo liep als gedacht is het wel een hele bijzondere herinnering geworden. En dat gun ik iedereen. 

Liefs, Lotte 

PS. volg jij mij al op Instagram? www.instagram.com/lotte_vithr