Drielingzwangerschap

Inmiddels drie jaar geleden, hield ik een positieve zwangerschapstest in mijn hand. Verrast omdat het al zo snel na het verwijderen van mijn spiraaltje was. Meteen in de eerste ronde. Mijn vriend was niet overtuigd van het lichte streepje, dus twee dagen later weer een test. Bij deze was geen twijfel mogelijk. Ik was zwanger. Ongelooflijk! Een jaar eerder had ik nog gedacht dat ik nooit moeder wilde worden, maar ineens was het tochbij mij gaan kriebelen en toen zwanger Wow.

Ik voelde me misselijk, moest de hele dag eten en was bekaf. Normaal had ik aan zes à zeven uur slaap wel genoeg, maar nu kon ik de hele dag wel slapen. Mijn werk viel me veel te zwaar, maar iedere zwangere is moe in het begin, dus ik moest me niet aanstellen.

6w6d: aangezien mijn spiraaltje pas verwijderd was, had ik geen idee van mijn cyclus. Rond 8 weken had ik de eerste afspraak bij de verloskundige. Met volle blaas kwam ik daar en superzenuwachtig. Gelukkig snel aan de beurt. Maar gelijk de echo. Mooi vruchtzakje met vruchten en kloppend hartje. Prachtig! Toen nog een vruchtzakje mer vrucht en kloppend hartje. Een tweeling. Kreeg mijn vriend toch zijn zin. Hij wilde graag een tweeling, dan hadden ze gezelschap. Ik wist alleen ook dat dat een veel zwaardere zwangerschap zou kunnen betekenen. Toen werd er een collega bijgehaald. Die bevestigde dat er nog een vruchtzakje zat met een te klein vruchten en ze konden ook geen hartje zien. Een drielingzwangerschap. Daarom zo extreem moe. Omdathet derde vruchtje zo onzeker was, moest ik een week later weer komen. Die afspraak haalde ik niet.

7w0d. Een gesprek met mijn teamleidster. Ik kon mijn diensten niet meer aan en heb haar over mijn bijzondere zwangerschap verteld. Ze begreep alles. Tijdens de afronding voelde ik dat het nat werd in mijn kruis. Snel naar de wc. Ik verloor flink wat bloed en verloor ook een stolsel. Ik was in paniek. Mijn teamleidsters zorgde ervoor dat ik snel naar de gyn kon. Daar een echo gehad en ze zagen drie kloppende hartjes. Vanaf nu ook gelijk in behandeling bij de gyn.

De week erna. Even niet gewerkt. Schrok, hoe nu verder en veel lezen. Contact zoeken met lotgenoten.

Eerste afspraak gyn. We werden gewezen op de rusico's van meerlingzwangerschappen. Er werd gevraagd of we reductie wilde doen. Dus 1 vrucht weglaten halen, zodat de andere twee meer kans hadden. We besloten dit niet te doen. Reductie neemt ook weer risico's mee. Ook wilden we geen nekplooimeting doen. De kinderen zijn welkom.

Verdere zwangerschap. Moe, moe en nog eens moe. Geen hervonden energie. 16 uur slaap per dag haalde ik met gemak. Ik werkte na een week thuis zitten 3x halve dagen per week arbeidstherapeutisch. Mijn eigen werk was te zwaar. Misselijkheid was te doen, als ik maar volgens de regels deed. Eerst eten dan uit bed. Geen grote porties. Met 25w stopte ik met werken. Ik kon het niet meer opbrengen en het ging toen ook sneeuwen. Ik wilde geen elke risico lopen. Ik werd goed in de gaten gehouden. Met een meerlingzwangerschap heb je verhoogde kans op complicaties, door de verhoogde hormonen. Mijn meisje groeide langs de onderste lijn en we kregen elke twee weken een groeiecho. Op het laatst ook veel ctg's aangezien mijn bloeddruk op de grens lag. Maar gelukkig geen complicaties.

29w5d. Zondag 16 januari 2011 begon als elke andere dag. Nog lekker geluncht. Na de lunch waren mijn schoonouders er. We lieten ze de babykamer zien en toen voelde ik wat lopen. Ik dacht urine en ging naar de wc, maar het bleef lopen. Vriend geroepen en ziekenhuis gebeld om 13.30. We mochten meten komen. Bijna bij her ziekenhuis krijg ik weeën en drang. In het ziekenhuis blijk ik al 9 cm ontsluiting te hebben. Geen tijd meer om naar het WKZ te gaan. Ik kreeg een spoedkeizersnede. 14.42 werd Lucas geboren. 14.43 Wouter en in dezelfde minuut Ilse. Ik was onder gehele narcose en weet dus alleen de verhalen. Wouter deed het minst goed. Hij moest aan de beademing en was al weg naar het WKZ toen ik wakker was. Lucas en Ilse deden het goed, maar moesten vanwege de korte zwangerschapsduur ook naar het WKZ.

Inmiddels dus 3 peuters, die het erg goed doen.