Doe ik ze tekort?

Ik kijk dus elke week weer uit naar zondag, klinkt misschien raar maar ik zal uitleggen waarom dat dan ook zo is.

Me vriend werkt doordeweeks en soms zelfs op zaterdag dus zoveel doen we niet met het gezin (aangezien we nog het een en ander moeten verbouwen). Als hij s'middags thuiskomt is hij dan ook weer gelijk bezig met van alles en voor je het weet is het weer etenstijd en moet de kleine weer naar bed maar zondag niet, zondag is het "wij" als gezin dus gaat alle tijd naar het gezin en doen we alles samen alleen was dat vandaag iets anders gelopen dan normaal.

Ik keek net als gewoonlijk al een aantal dagen uit naar zondag dan mag ik lekker uitslapen en word ik wakker gemaakt door me 2 schatjes dat we gaan eten en kom ik beneden en is de tafel mooi gedekt met allemaal lekkers en hebben we als gezin een lekkere zondags ontbijt, alleen zat ik vandaag niet zo lekker in me vel ik was heel erg geirriteerd en kon de opmerkingen van me vriend totaal niet hebben en hij besloot dus ook ineens van tafel te gaan waarop ik na een minuut of 5/10 volgde om het uit te praten.

Ik snapte hem wel want hij had zo zijn best gedaan en ik was weer lekker aan het snauwen dus had hij ging behoefte om het uit te praten wat voor mij denk ik echt de laatste druppel was en ik barste in tranen uit ik heb zeker een half uur zitten huilen en ventileren ik was helemaal in paniek en de reden daarvan was "ik heb het gevoel dat ik me gezin tekort doe nu ik zwanger ben".

De ene keer heb ik een te hoge bloeddruk en krijg ik bedrust daarna zit ik vol van de energie en kan ik alles en net als nu is mijn bloeddruk al een aantal weker veelste laag waardoor ik juist weer helemaal niks kan en wil behalve de hele dag slapen, ik voel me hierdoor zo schuldig ik ben zo bang dat ik me gezin in de steek laat maar ik weet niet wat ik eraan kan doen me vriend zegt dat ik te negatief denk en ze me echt wel snappen maar zo voelt het voor mij niet..

 

Een mindere zondag dus..