Deel 8 - IK BEN ZWANGER -

februari 2018.

Yes, ik kan het nauwelijks bevatten maar - IK BEN ZWANGER -.

We hebben op 9 feb. de laatste IUI behandeling gehad. Het ging iets anders dan vorige keren ( zou dit dan de reden zijn dat het wél is gelukt dit keer ? ) Mark moest om 9.30 naar het ziekenhuis, en ik moest om 10.45 aanwezig zijn bij de fertiliteit arts. Gelukkig was de afspraak gepland bij Leendertz, onze vaste 'arts'. Zij stelde mij altijd gerust met hier en daar een klein grapje en voelde mij vaak feilloos aan. ".. Deze keer hoef je niet 10 minuten met je benen in de lucht te liggen Manon, ik ga zo mijn ding doen en daarna verlaat ik de kamer zodat jij je direct weer kan aankleden en dan mag je lekker op huis aan. Oke?.." Dat is nieuw inderdaad. Let's go. Hierna ging ik naar huis om mezelf even wat op te frissen en door naar mijn werk. Lastig is dat wel als je het niet kan loslaten, net die ochtend is er dus van alles gebeurd wat misschien heel klein lijkt maar wat mentaal best veel met je doet. Maargoed je kan niet altijd voor elke afspraak die je raakt vrij nemen en de afleiding van een drukke werkdag is tóch wel fijn. Ik werkte bij Bakker Bart en daar is het vooral op vrijdag flink aanpoten. De uren vlogen voorbij. De dag erna ging ik met mijn 2 beste vriendinnen een dagje naar Deventer, we grapten nog.. het zou gewoon nu zo kunnen zijn hé.. stel je voor ;).

De dagen vlogen om, ondanks dat ik natuurlijk zoals altijd heel ongeduldig was tot de NOD er eindelijk was en ik mocht gaan testen. Maar goed dit deden wij ook al jaren elke maand dus opzich was het bijna een gewoonte om die 2 weken door te komen. Vrijdag 23 feb. Ging mijn zus met haar gezin op ski-vakantie en wij gingen op hun ratjes passen. Altijd leuk. Ze kwamen ze brengen en Nina was dit weekend bij haar vader. Ze had de 24e een paardrijwedstrijd en daar moesten we om 09.00 zijn. Die ochtend deed ik ( eigenlijk 2 dagen te vroeg als ik het advies van mijn arts zou opvolgen ) een test. Uit gewoonte liet ik de test vlak liggen en ben bij de ratjes gaan zitten, leuke beestjes hoor. Spelen en knuffelen deden ze allebei. Na 5 minuten liep ik terug naar de badkamer met het idee daar gaan we weer.

ZWANGER       1-2 WEKEN.

MARK !!!!! Ik sprong op ons bed waar hij nog in lag, en toen heb ik nog zo'n 400 x gezegd ik ben zwanger... ik ben gewoon zwanger.. MARK ! Het is gelukt.... IK BEN ZWANGER WAAAAAH... Oke maar nu moeten we rennen want ik wil wel naar de wedstrijd van Nina toe. Uiteraard niks aan het handje daar, aanmoedigen, trots kijken en als een speer weer naar huis. Ik ga naar het dorp, kleding, speeltje IETS.. IK MOET IETS KOPEN. En een test.. of 2.. just To Be Sure..

Daarna weer thuis aangekomen nog een test gedaan en ja hoor. Geen twijfel over mogelijk. 2 strepen en later nogmaals eentje die bevestigde 1-2 weken. WAAAH. Mark, ik ga even koffie doen bij Cin. ".. wat ga je daar dan doen ?.." Ja natuurlijk vertellen dat we SAMEN gaan zwangeren voor de aankomende 6 maanden. WOEHOE. Bij Cin stond ik binnen 5 minuten voor de deur en stonden we met onze buiken tegen elkaar te springen. SAMEN ZWANGER. Het is gelukt !! Ik weet nog zo goed dat ze zwanger was van haar eerste meisje en mij dat raakte. Niet omdat ik het niet leuk vond of jaloers was. Maar mijn beste vriendin krijgt een baby. Ik ben van al mijn vriendinnen sowieso de eerste die mama werd, en in die tijd heb ik dit allemaal niet goed met ze kunnen delen. Zij waren zo met andere dingen bezig, logisch. Maar nu was dit dus heel anders.. Zij kreeg een baby en dat voelde voor mij alsof ik 'eindelijk' mijn goede raad kon gaan geven ;) En natuurlijk hoopten we samen dat het bij mij ook mega snel ging lukken maar wat was ik trots zeg. Ook de tweede keer dat ze mij vertelde dat er nog een mini aankwam, hetzelfde gevoel. Trots en blij, en weer die hoop.. Tuurlijk ! Want samen zwangeren zagen we wel zitten. Dit was eigenlijk echt bij elke zwangerschap die er om mij heen wél lukte. Ik voelde geen jaloezie, misschien licht. Maar nooit het gevoel van 'verdorie zij wel en ik niet'. Eenmaal in 2018 samen zwanger, met maar 3 maanden verschil was wel ontzettend leuk om mee te maken.

En toen kwam het volgende moeilijke gedeelte. We gaan dit nog even stilhouden verder. Cinthia wist het dus, Linda mijn andere beste vriendin weet altijd alles dus ook dit kon niet worden verzwegen. Feit is ook dat ik met haar altijd lekker drankjes deed op het terras met sigaretten en allerlei slechts, dit kon écht niet meer dus het móést wel verteld worden. We moeten ons mond houden tegen Nina, die zo meeleeft elke maand. Mijn ouders, die normaal eigenlijk ook alles wel weten en snel genoeg alles door hebben. Mijn zussen, niemand zo nieuwsgierig als die 3 ;). En de ouders van Mark, oh mennn HOE gaan we dit doen ?

Gekeken naar geschikte data om het op een leuke manier te gaan vertellen, de gene waar we met allemaal kunnen samenkomen is toch wel Pasen. Laten we nonchalant voorstellen om met zijn allen te gaan wandelen, en vragen jou ouders en broertje komen eten bij ons thuis ? Yes gelukt iedereen kon erbij zijn. En Nina ? Ja die ochtend maar doen, want die is zo mega enthousiast en kan dit echt geen weken, nee, zelfs geen dagen voor zich houden. En zo gingen de weken heeeel laaaaangzaam voorbij..Ik stopte met roken na de echo, werd kotsmisselijk en jankte om alles. Ik kon mezelf moeilijk verstoppen dus onder de mensen komen zoals ik altijd deed. Op mijn werk hadden ze het al best snel door. Ik hing namelijk zowat kotsend boven sterk geurende etenswaren en kon geen eieren meer spoelen zonder te kokhalzen. Zij beloofden mij het stil te houden. Mijn vader was het al heel snel opgevallen dat ik geen sigaretje meer rookte na het eten, en ook mijn moeder viel het op dat ik de laatste tijd érg relaxed over kwam, alsof er een last van mijn schouders was gevallen.. UHHH.. TJA  nogal..1 april 2018 - Eerste paasdag. We verstopten paas eieren ( zoals elk jaar ) en Nina ging in de tuin op zoek. Eenmaal binnen stond er een extra grote, gouden paas ei op haar te wachten. Deze hadden we gevuld met roze/blauwe muisjes en daar tussen een Echo. Op de achterkant stond dat ze grote zus werd, mama is zwanger. Ze kon het niet geloven en bleef even denken dat het een 1 april grap was. Arme schat. Wat een blijdschap toen het besef er was. Alles hebben we gefilmd en het is zo leuk om dit terug te kijken. Altijd nog met tranen in mijn ogen. Afgesproken dat zij het de familie mocht vertellen, tijdens een groepsfoto zou zij het zeggen.

We spraken met mijn familie af 10.30 bij het Uilenbos, voor een kop koffie, wandeling over de boerderij en daarna de speeltuin in. Met een hoop discussie vooraf, want Nina wilde absoluut vóór het wandelen dat 'de' foto werd gemaakt, gingen we buiten bij het restaurant met z'n allen in een groep staan. Met frisse tegenzin werd dit dan toch maar op dit moment gemaakt. Ik heb stiekem mijn camera op filmen gezet en toen kon Nina van start, oke.. klaar.. ? allemaal.. CHEESE... En toen mocht Nina ".. en nu... MAMA IS ZWANGER.."WAAAT ? F*CK YOU ?NEEE... YEEEESSSS.. het moest precies 2 seconde landen voordat iedereen begreep dat Nina geen fout grapje maakte en daarna stonden met z'n allen in tranen te springen van blijdschap. Wat een feest. Hierna werd er nog een lammetje vernoemd naar Nina tijdens de wandeling en hebben we een heerlijke middag gehad. Mijn schoonouders en zwager kwamen rond 17.00 bij ons thuis voor een echte paas maaltijd. Asperges, Zalm, eitje.. Voor het eten wilde Nina ze nog even een cadeautje geven, 'omdat ze zo lief zijn'. ( natuurlijk zijn ze ook écht heel lief ;) )We gaven het boek " Dan word je opeens Opa & Oma " van Heleen Crul. Geen idee of het boek überhaupt echt gelezen is achteraf maar de boodschap was op het moment van geven direct duidelijk. En natuurlijk ook 1 en al blijdschap. Mijn ouders werden door deze zwangerschap voor de 6e keer opa en oma, en elke keer blijft bijzonder, natuurlijk. Maar voor mijn schoonouders was dit ( buiten Nina die ze vanaf haar 3e jaar kennen ) de eerste baby die hun opa en oma ging noemen. Dat is natuurlijk heel bijzonder en hier hebben ze, net als ons, jaren naar uit gekeken.

Volgende verhaal gaat over de zwangerschap en alles wat er gebeurde in die maanden.

Joe !