Op weg naar een 2e kindje

Waar ik in de vorige blog nog aangaf dat we de wens voor een 2e kindje even op stop moesten zetten in verband met nieuw werk was ik begin november ineens heel erg misselijk (inclusief overgeven). Mijn zoontje was ook aan het overgeven dus ik dacht dat het nog heerste bij ons. Toch wilde ik voor de zekerheid een test doen omdat ik 2 dagen te laat was met de menstruatie. En precies zoals ik dacht, er kwam niet gelijk een streepje. Na 10 a 15 minuten wil ik de test weggooien en zie ik een licht streepje. Ergens niet gek want er kan een indroogstreepje komen als je te lang wacht. Iets in me zegt dat ik nog een test moet doen. En net zoals de vorige test komt er niet gelijk een streepje. Ik wacht 4 minuten en kijk dan weer. Hè, toch een licht streepje. De dag erna een clearblue test gedaan met ochtendurine. Het duurt even maar dan staat er echt zwanger. In de middag een wekenindicator. En daar staat 1-2 weken. Het is dus echt zo. Ik ben heel blij, maar gelijk daarna komt de stress, hoe ga ik dit doen. Ben nog niet begonnen met nieuw werk (waar ze zich nu al niet aan de afspraken houden), ben de hele ochtend misselijk. Straks zit ik met 2 kleine kindjes zonder werk. Dit gaat financieel helemaal niet haalbaar zijn. Hoe gaan we dit doen. De eerste paar nachten slaap ik slecht van de stress. Nu langzamerhand probeer ik het los te laten. Het is een droom die uitkomt. Ik moet hiervan genieten en het komt allemaal goed. Er komt wel een oplossing. Ook als het niet gaat zoals is afgesproken. Aanstaande vrijdag de 1e echo. Wat hoop ik dat deze goed is.