Snap
  • Zwanger
  • zwangerschap
  • IVF
  • tweedetrimester
  • 3decho
  • OGGT

De weg naar het laatste trimester.

23 mei, ik ben jarig! Hip Hip Hooray! We vieren dit pas over 2 weken. Dus de dag gaat gewoon zoals een normale werkdag voorbij. Natuurlijk komen uit alle hoeken de felicitaties en kaartjes binnen. Ik heb voor Jeffrey en mij een taartje gehaald dus helemaal stil gaat de dag niet voorbij. 

Jeffrey is 12 juni jarig, dus we plannen vaak een datum ertussen om samen onze verjaardagen te vieren. Elk jaar komt de vraag naar voren; "Wat wil je voor je verjaardag schat?". En elk jaar word het lastiger wat te bedenken. Aan onze gasten vragen we kadobonnen van Prenatal of iets dergelijks. Met een kleintje opkomst is dat altijd makkelijk! Maar voor elkaar, geen idee!

Op het moment dat we ons feestje geven ben ik een mooie 26 weken zwanger. Het is dan alweer 6 weken geleden dat we ons Frummeltje hebben gezien. We besluiten ons een pretecho kado te geven. Een 3D/4D echo. Nu alleen nog hopen dat het allemaal goed te zien is. 

Zaterdag ochtend, Pinksterweekend. We rijden richting de praktijk voor de echo. Zo benieuwd na alles. Lang getwijfeld of we dit wel moesten doen, maar geen moment spijt van gehad! Prachtige beelden kwamen voorbij en van elk moment genoten. Ons Frummeltje lag er perfect voor en liet ons stralen, lachen en ontroerde. Zo mooi om te zien!

Een dag later hebben we het huis vol visite. Eerste Pinksterdag, herrinner je je het nog? We hoopte op het heerlijke weer van zaterdag. Maar helaas werd het geen tuinfeestje met BBQ. Heel de dag regen.. zo jammer van de feestvreugde. Maar ondanks dat een hele fijne dag gehad.

Een week later meld ik mij weer in het ziekenhuis. 08.00 uur nuchter voor weer een ochtendje zitten en bloedprikken. De OGGT staat weer op de planning om te kijken of er in de tussentijd suiker is ontwikkeld. Ook word maar meteen mijn ijzerwaardes gecheckt. Later die middag staan de resultaten al in het dossier van het ziekenhuis. Niks aan de hand, alles goed gekeurd! Toch weer een hele opluchting.

Nog even en ik ga mijn laatste trimester in. De laatste gewoon alweer. Het is zo snel gegaan. Nogsteeds niet te bevatten dat het echt zo is, we zijn inmiddels aan het aftellen. Het is spannend. Maar we hebben er zin in.