De volgende stap in ons fertiliteitstraject [1/2]

Het is donderdagochtend, om 10:00 mogen we ons melden bij de Fertiliteitskliniek. Eindelijk mag Marijn een keer mee naar de kliniek. Vanwege de coronamaatregelen nam ik eerder altijd alleen plaats in de wachtkamer. Het voelde gek om hier samen te zijn, maar wel heel erg fijn. De afgelopen maanden hebben we een pauze gehad van het traject. In die periode hebben we veel gesprekken gevoerd over wanneer we ons traject weer willen hervatten én hoe. De conclusie: we willen eigenlijk alles wel doen, van IUI in een natuurlijke cyclus tot IVF, maar wel met de juiste reden. Daarom hebben we vandaag dit gesprek met onze hoofdbehandelaar. Wat zou zij aanraden? Waar liggen onze kansen? Kortom: wat wordt onze volgende stap?

Na een tijdje wachten werden we naar binnen geroepen en namen we plaats in de kamer van de gynaecoloog. Ze was zichtbaar blij om ons eens samen te zien en wat fijn dat we ook eens zonder mondkapjes een gesprek kunnen voeren. Ze geeft al snel aan dat ze benieuwd is naar onze ideeën en voorkeur. Ik vertel over de hevige menstruatiepijn die ik sinds een paar maanden heb en ik me zorgen maak op de invloed daarvan op het zwanger worden. Ook vertellen we dat we open staan voor alle behandelingen, mits er een goede reden voor is. We hebben hier zelf nog geen duidelijke voorkeur in.

Ze geeft aan dat mijn hevige menstruatiepijn kan komen doordat de endometriose weer aan het groeien is. Ze maakt voor de zekerheid nog even een echo om uit te sluiten of er cystes zitten en om te kijken of ze mijn endometriose kan zien. Alles ziet er goed uit. Endometriose was eerder bij mij ook niet zichtbaar op de echo, omdat ze dit pas vanaf graad 3-4 zien. Het lastige met endometriose is, dat je er geen duidelijke grip op hebt. Bij mij kwam het pas tijdens de kijkoperatie in beeld. Bij endometriose is het wel zo dat - ook al heb je een milde vorm - je veel klachten kunt hebben. Een lichte variant betekent dus niet dat je ook minder klachten hebt. Daarom gaf ze ook aan dat de kans groot is dat ik weer endometriose heb ontwikkeld, maar dat we dit gewoon niet goed kunnen zien en mijn klachten daardoor dus leidend zijn.

Verder is het moeilijk te zeggen in hoeverre endometriose onze kansen op een zwangerschap beïnvloedt. Bij vrouwen met endometriose graad 1-2 (waar ik onder val) weten ze vaak niet dat het er zit, waardoor ze ook geen duidelijk beeld hebben van het zwanger worden met deze vorm van endometriose. Vaak komen ze er bij toeval achter of helemaal niet. Wel weten ze dat bij zwaardere endometriose de keuze vaak naar IVF gaat. In mijn geval zendt mijn buik duidelijk een signaal tijdens rondom mijn menstruatie, dat de omgeving in mijn buik onrustig is (waarschijnlijk door de endometriose). Onze hoofdbehandelaar gaf dan ook aan dat het wellicht goed is eerst een paar maanden aan de pil te gaan voorafgaand aan een IVF of ICSI-traject.

Naast IVF hebben we ook IUI in een natuurlijke cyclus besproken. Zoals eerder verteld werkte IUI met hormonen gewoon niet voor ons. Daarom hebben we 1 keer IUI in een natuurlijke cyclus gedaan. Voor ons was dat de eerste goede kans met IUI. We vertelden dan ook dat het voor ons voelt alsof we die 2 pogingen IUI nog moeten doen omdat we anders de handdoek te snel in de ring gooien en IUI geen echte kans hebben gegeven. Dat is absoluut niet het geval, vertelde ze. ‘Jullie zijn echt al wel lang bezig, wees niet zo streng voor jezelf.’ Maar ze gaf ook aan dat we moeten doen waar wij ons goed bij voelen en als dat nog een keer IUI is, dan is daar niks op tegen. Ik vond het ook wel fijn om de erkenning te krijgen dat we echt al wel een tijd bezig zijn. Soms voelt het alsof we ons aanstellen, omdat er zoveel stellen zijn die al wel 5, 6 of 7 jaar bezig zijn.

Het is wel een feit dat IVF een hogere slagingskans heeft. De slagingskans van IUI met hormonen ligt rond de 8-12% per inseminatie, bij IVF is dit 35% per terugplaatsing. Aangezien wij eigenlijk een klein stapje terug hebben gedaan door IUI zonder hormonen te doen, acht ze de kans op een zwangerschap door IUI niet heel groot. Het geeft niet aanzienlijk meer kans dan wanneer we het zelf proberen.

Genoeg stof om over na te denken dus. Welke keuze we maken lees je in mijn volgende blog.