De uitslag, ben ik zwanger of niet?

Lieve mensen,
Wat een week, wat een week. 
Zoals jullie in mijn vorig blog hebben kunnen lezen hebben wij 2 weken geleden een embryo terug geplaatst gekregen...
En wat was de laatste wachtweek zenuwslopend, het was de eerste poging dus je moet even weer in het ritme van het traject komen, er waren veel ooooo ja momentjes en er waren ook zeker emoties maar vooral zenuwen, o zoveel zenuwen.
Ik heb de hele week vanalles gevoeld, vanalles gedacht. Het ene moment wist ik zeker dat ik zwanger was en het volgende moment wist ik zeker dat ik ongesteld zou worden.
Ik had krampen die kwamen en weer weg gingen, mijn borsten waren het ene moment gevoelig en het andere niet. Ik had elke ochtend een bloedsmaak ik mijn mond, pukkels en ga zo maar door. Het kon dus alle kanten op want alles wat ik voelde kon een aankomende menstruatie betekenen maar ook een beginnende zwangerschap.
Elke dag niet ongesteld was er weer 1, tot vanmorgen...
Vanmorgen was mijn officiële testdag, ik was om 6.30 uur wakker en wij zijn gelijk naar beneden gegaan, ik heb een wegwerp potje uit de kast gepakt en ben naar de wc gegaan, spannend. Wel of geen bloed? Nee geen bloed... Oke, door blijven ademen.
Eenmaal het potje vol te hebben geplast ben ik naar de huiskamer gegaan waar mijn man al zat te wachten, we hadden een clear blue digital test met weken indicator.
Daar ging hij dan, de test moest 20 seconden met de teststrip in de urine worden gedompeld. Al gauw kwam er een zandloper in beeld en dit duurde en dit duurde en dit duurde... 
En toen,,, ZWANGER!!!! 2-3 weken!
Mijn man was ongelooflijk blij en ik voelde me eigenlijk compleet overdonderd en zo voel ik me eigenlijk nog steeds wel een beetje. Het moet echt even landen hoor, de eerste icsi-mnc poging raak!
Wat een mazzel, wat een wonder. Dat kan toch bijna niet? De test is nu al 13 uur geleden gedaan en nog steeds is het besef er nog niet helemaal, ik vind het zo ongelooflijk!
Er zijn zoveel vrouwen en stellen die er jaren over doen, en wij?? Vanaf het intakegesprek 5 weken en 4 dagen..
Wie had dat nou gedacht toen we het intakegesprek hadden dat ik 5 weken later al zwanger zou zijn?
Wij realiseren ons dat we hier ONTZETTEND dankbaar voor moeten zijn en dat zijn we uiteraard ook! Nu worden het vooral erg spannende weken tot we die magische 12 weken grens hebben bereikt, maar ik probeer zoveel mogelijk vertrouwen in mijn lichaam te hebben en zo goed mogelijk voor mezelf te zorgen.
Eerder dronk ik elke dag wel 2 colaatjes en af en toe een blikje red bull. Dit heb ik helemaal afgezworen, ik leef al een paar weken cafeïnevrij.
Morgen mag ik het ziekenhuis bellen om een afspraak te maken voor de eerste echo, ik houd jullie op de hoogte.

Voor de mensen die meelezen en ook een fertiliteitsbehandeling (moeten) ondergaan, ik hoop dat jullie ook een stukje hoop kunnen putten uit mijn verhaal en misschien wat optimisme!! ZET HEM OP. You can do this!