De tweede zwangerschap

Hoewel ik dacht dat als je lichaam één  zwangerschap heeft doorstaan, zal de volgende niet heel veel anders zijn. Maar niets is minder waar dan dit. 

Toen ik zwanger was van Gylaro heb ik tot op de dag van mijn bevalling alles nog kunnen doen en heb ik totaal geen ongemakken ervaren. Het scheelde ook heel veel dat ik continu kon gaan rusten wanneer ik wilde of wanneer mijn lichaam aangaf dat het even genoeg was. 

Nu met deze tweede zwangerschap is het allemaal net wat anders. Mijn lichaam werkt sowieso al niet echt lekker mee, maar er loopt natuurlijk ook nog een ander prachtig klein mannetje rond dat ook heel graag aandacht wil. Dit betekent alleen voor mama wel, dat rusten er weinig in zit. 

Omdat ik merk dat mijn lijf het wel echt nodig heeft en ik overdag soms mijn ogen niet eens kan open houden door mijn slechte nachtrust heb ik mijn moeder ingeschakeld. Mijn moeder werkt al enige tijd niet meer en is dus in principe altijd vrij en bereid om mij te komen helpen. Ze gaat dan vaak even met Gylaro spelen zodat ik in elk geval een uurtje of soms wat langer kan gaan liggen en even echt 'niets' hoef en alleen maar mijn ogen hoef te sluiten.  

Ook manlief ben ik op het moment meer dankbaar dan ooit te voren. Hij werkt natuurlijk gewoon fulltime en toch moet hij nu veel meer doen, maar onder blikken of blozen doet hij dit. Het huishouden, koken, opruimen en zodra hij uit werk komt en zichzelf heeft  opgefrist neemt hij direct alle zorgen van Gylaro over en laat mij even een half uurtje rusten op de bank voor ik naar bed ga. 

Ik had gedacht dat dit ook grote impact zou hebben op onze relatie. We zien elkaar een stuk minder, want deze moeder ligt tussen 1900uur en 1930uur toch echt wel op bed en zit sochtends om 0700uur weer beneden als manlief naar werk gaat. Een avondje  gezellig samen een filmpje kijken of even echt gezellig kletsen is helaas momenteel niet te doen en daar baal ik van. 

Ik baal van mijn lichaam dat het me zo in de steel laat en dat het niet doet wat ik wil. Ondanks dat het heel hard moet werken om voor ons  tweede wondertje te zorgen, zou het fijn zijn als het wat minder energie zou kosten en ik nog wel een beetje mezelf zou kunnen zijn. 

Maar ondanks dit, nemen we alles maar weer voor lief en hoop ik dat onze kleine man zich binnen een week toch wel komt melden 🤭.