3 jaar geleden
De start van ons geluk
Hoe alles gewoon perfect kan lopen...
Zullen we beginnen bij het begin? Dat lijkt mij ook het makkelijkste. Dat was ook gewoon het makkelijkste. Ik heb vaak het gevoel dat ik dit niet te luid mag roepen, dat ik niet trots mag zijn op hoe alles toen verlopen is. Ik wil vooral geen mensen kwetsen waarbij het minder vlot loopt denk ik dan... Nu ja, mijn deel komt nog wel hoor. Niet alles loopt voor altijd zo op rolletjes...
September 2016, genoeg van die extra hormonen. Ik stop met de pil, weg ermee. Mijn moeder heeft heel vroeg borstkanker gehad dus ik ben altijd wat argwanend geweest over hormonen. Totaal nog geen intenties om zwanger te worden. Ik hield zelfs bij wanneer ik mijn eisprong had om niet zwanger te worden. B. en ik waren nog niet zo lang verhuisd en we hadden nog een hele lange weg in onze zware verbouwingen te gaan.
Toch begon het enkele maanden later te kriebelen. In december mocht het wel stilletjesaan gaan gebeuren. Toch lieten we het allebei wat op zijn loopje. We zien wel wanneer het ons gegund is! In februari vertrekken we met wat vrienden op skireis. Ideaal, ik zou de week na thuiskomst pas mijn regels moeten krijgen. Aangekomen in Oostenrijk merk ik helaas dat mijn cyclus mij voor de eerste keer in de steek laat. Dan maar naar de dichtsbijzijnste winkel een voorraadje inslaan. Wat een timing 🙄
Nu mijn cyclus opeens in de war is besluiten we het een maandje te laten voor wat het is en zien we wel wat er komt. Ik heb de laatste weken echt heel veel last in mijn borsten en maak me zorgen gezien de voorgeschiedenis van mijn moeder. Ik maak een afspraak bij de gynaecoloog en kon 21 maart terecht. Mijn man en ik zijn dan net 8 jaar samen. Romantischer kan haast niet!
Op 19 maart loop ik in de winkel voorbij de zwangerschapstesten. Ik krijg plots de ingeving om een test te kopen. Zomaar, je weet maar nooit. Thuisgekomen ben ik meteen de test gaan doen en jawel hoor, ik was nog niet klaar met het welbekende plasje of er stond al een dikke vette streep. Ik geloofde het niet. Hoe kan dat nu?
Dinsdag bij de gynaecoloog vertelde ik dan maar hoe het kwam dat mijn borsten zoveel pijn deden en ja, ook daar werd het bevestigd, er was een vruchtzakje te zien! Blijkbaar was mijn verbazing zo geloofwaardig dat de gynaecoloog mij zelfs vroeg of het wel gewenst was. Maar ja hoor, dit kindje is echt heel gewenst! ❤️
