Dé reacties.

In mijn vorige blog vertelde ik hoe wij erachter kwamen dat we een tweeling kregen. Misschien niet heel duidelijk maar wij waren in SHOCK!

Van die 2%, hoe kan dit bij ons gebeuren. Begrijp me niet verkeerd, dubbel zo blij dat we waren met twee mooie, kloppende hartjes maar wat een zorgen komen er dan ook opeens op je af.

Met 9 weken zwangerschap, gingen wij mee op vakantie met mijn moeder, haar vriend, zijn dochter en mijn zusje. We noemen onszelf ook wel ‘fijn om met z’n zessen te zijn’. Ikzelf noem ons ook wel de bende van ellende of ‘t zooitje ongeregeld. Maar dat terzijde.

Een paar dagen voor we weg gingen, werd het lekker weer en kwam dus ook het besef dat ik in die 7 dagen tijd, vast wel een keertje in bikini zou lopen. We gingen tenslotte op surfvakantie en ik was al met een smoes onder het surfen uitgekomen.

Toen ik even naar beneden keek, besefte ik mij dat mijn buik toch al wel iets dikker was dan dat hij normaal is. Ik zeg niet dat hij normaal plat is, maar platter; ja zeker! Niet surfen, geen alcohol drinken en een ‘’corona buikje’’ gekregen (zo maakte ik dat mijn collega’s wijs) gingen ze niet geloven natuurlijk. Al helemaal mijn bloedeigen moeder niet.

Samen besloten we, het toch maar te vertellen dat we voortaan niet meer ‘fijn om met z’n zessen te zijn’ maar ‘fijn om met z’n achten te zijn’ worden.

Met gezonde, leuke spanning reden we naar Ameland. Hier zouden we samen komen bij een restaurant voor we naar de camping zouden gaan en omdat ik iets wat ongeduldig ben, besloten we het maar gelijk te vertellen.

Het moment waar je dan weken naar uitkijkt en dagen over droomt, was daar. Hoe ik het ging vertellen had ik al dagen daarvoor bedacht en speelde dan ook elke avond voor het slapen, dat scenario af. Natuurlijk liep dit anders dan gepland en voor we ook maar ons eerste drankje hadden, had ik het er al uitgegooid; WIJ ZIJN ZWANGER.

Dat we een tweeling kregen, wilde we voor het leuke als tweede verrassing vertellen. Want hoe leuk zijn twee verrassingen achter elkaar.

Na de nodige tranen, de vragen en de knuffels (heel even schijt aan corona) kwamen de echo’s tevoorschijn. En toen was het wachten.

Het moment dat zij erachter kwamen, dat het een tweeling is, was GOUD waard!

Zo ook de reacties van eigenlijk iedereen. Een groot deel hebben we gefilmd, want hoe leuk is dat om terug te kijken!

Van de week hebben we de filmpjes aan elkaar geplakt. Wat geweldig om terug te kijken, met een grijns van hier tot Tokio bekijk ik elke dag dit filmpje een stuk of 10x.

Benieuwd naar het filmpje? Check dan even mijn instagram: jackiejoanneprest

Uiteraard ben ik ook benieuwd naar jullie verhalen, wat zijn jullie leukste reacties op het grote nieuws?