De positieve zwangerschapstest & eerste onderzoek

Eind februari 2023, 2 volledige menstruatiescyclussen na de miskraam, besloten we om ovulatietesten te gaan gebruiken. De eerste keer wilde zwanger worden niet direct lukken en lukte het met die testen binnen 3 maanden.

Helaas kreeg ik precies in de (waarschijnlijk) vruchtbare week een flinke blaasontsteking. Doordat ik geen 2 uur urine kon ophouden hadden ovulatietesten geen zin, deze zouden toch niet betrouwbaar zijn. Mijn cyclus was nog niet heel regelmatig, dus we beschouwen dit maar als een nieuwe 'verloren maand'.

Ondanks dat ik geen regelmatige cyclus had, kreeg ik ruim 5 weken na de laatste menstruatie heel sterk het gevoel dat ik zwanger was. Toch besloot ik hier niet veel mee te doen, om een nieuwe teleurstelling te voorkomen. Als het 3 dagen zo blijft ga ik wel testen.

Na 3 dagen was er nog steeds geen menstruatie, wel pijnlijke borsten. De avond ervoor had ik al tegen mijn man gekscherend gezegd 'ik denk dat het een jongetje wordt'. Sterk voorgevoel, hij overtuigd dat ik niet zwanger zou zijn. Vol goede moed ging ik op 5 april een test doen. Binnen een minuut was het duidelijk: hartstikke zwanger. Nog nooit zo een duidelijke streep gezien op een test, terwijl ik de vorige zwangerschap toch zeker 3 keer (licht) positief getest heb. Achteraf misschien een voorteken van de miskraam, al zegt het volgens de verloskundige niks.

Dezelfde dag hebben we de verloskundige gebeld om het nieuws te delen en een echo in te plannen. Ik mocht extra vroeg voor de eerste echo komen, met 6 weken, maar koos juist voor een weekje later dan de vorige keer (8 weken ipv 7 weken). De eerste echo was toen niet helemaal duidelijk, het hartje klopte maar nog niet snel genoeg en dit wilde ik niet nog een keer zien. Liever gelijk duidelijkheid, wel of geen hartslag en goede groei. De kans op die duidelijkheid is bij 8 weken groter.

Een dag later kreeg ik op mijn werk (kinderdagverblijf) flyers in mijn handen gedrukt, of ik dit op wilde hangen om de ouders te informeren dat er waterpokken heerst. Fijn, ik heb geen idee of ik dit gehad heb als kind en ook mijn moeder wist het niet zeker.
Direct de verloskundige gebeld en ik kon gelijk langskomen voor doorverwijzing bloedprikken. Bij het bloedprikken nemen ze gelijk de vijfde ziekte en vitaminewaardes etc mee.

Na het weekend (bloedprikken was donderdag) gebeld of de uitslag al binnen was, ik moest de volgende toch weer gaan werken en wilde graag weten of dit op mijn eigen locatie kon. Helaas was de uitslag nog niet binnen. De verloskundige gaf aan dat ik wel gewoon kon gaan werken. Zo vroeg in de zwangerschap kon het nog niet zoveel kwaad en de besmetting kan al gebeurd zijn voor de waterpokken bij de kinderen zichtbaar waren.

Ik ben gaan werken, maar vond het toch spannend. Gelukkig kreeg ik 2 dagen later een telefoontje dat ik toch de waterpokken al had gehad. Helaas was mijn vitamine D wel veel te laag, maar hier kon ik extra supplementen voor gaan slikken.

De eerste week van deze nieuwe zwangerschap was heel spannend, maar gelukkig tot nu toe nog geen bijzonderheden. 

Op naar de eerste echo op 1 mei, voor ons misschien toch wel een van de meest spannende momenten van de hele zwangerschap.