3 jaar geleden
De laatste week tot aan de inleiding.
Hoge bloeddruk en een dysmatuur kindje.
Bij de 36+3 had ik opnieuw een groei echo en een afspraak met de gynaecoloog. Voor de uitslag daarvan, de baby was niet tot nauwelijks gegroeid. Daarom zou ik tussen 37+3 en de 38+3 worden ingeleid. Op advies van haar kon ik het beste nog maatje 44 kleertjes bestellen want onze baby werd geschat op een geboortegewicht van rond de 2100 gram.
De gynaecoloog controleerde nog even mijn bloeddruk en helaas, deze keer was hij wéér te hoog, 147/101.. Ik mocht weer 30 minuten aan de bloeddrukmeting en CTG om de hartslag van de kleine te checken.
Dit keer bleef mijn bloeddruk te hoog en werd ik opgenomen. Ene kant baalde ik, aan de andere kant vond ik het ook wel fijn dat ik nu medicijnen kreeg en goed in de gaten werd gehouden, en het allerbelangrijkste: de baby werd goed in de gaten gehouden.
Ik startte meteen met de bloeddrukverlagers en mijn lichaam reageerde er gelukkig al na een paar uur op.
Toch werd er verteld dat ik overal rekening mee moest houden, ook dat als mijn bloeddruk niet stabiel bleef dat ik werd ingeleid, al voor de 37 weken of dat ik kon gaan bevallen via een keizersnede. Terwijl ik juist zó blij was dat de neurochirurg akkoord had gegeven dat ik vaginaal mocht bevallen.
De metingen bleven gelukkig goed en mocht een dag later weer naar huis, maar wel vrijdag en zaterdag terugkomen voor een bloeddruk meting én CTG, ohja ook met de mededeling dat ik zondag ingeleid ging worden met 37+0 weken.! Spannend! Nu kwam onze droom steeds dichter bij!
Vrijdag en gelukkig ook zaterdag waren de controles stabiel en mocht ik nog voor de laatste nacht naar huis. ‘s Middags nog de laatste voorbereidingen treffen op de komst van ons kindje.
Toch nog maar snel een pot flesvoeding gehaald en prematuurluiertjes (wat zijn die klein zeg!). Omdat het had gestormd moest Marco nog snel een stuk schutting maken, deze was omgewaaid en als we deze niet dicht maakte konden de geiten en kippen ontsnappen..
Nog wat wasjes gedraaid en de bevalkoffer voor de 100ste keer gecheckt. Geboorteplan mee, al heb ik er helemaal niets aan gehad(dit lees je in mijn volgende blog waarom)..
Nog even wat foto’s gemaakt incl. varkenspootjes en een dikke kop van het vocht en nog even op bezoek geweest bij opa.
Zondagochtend 14 maart 2021. Dag van de inleiding. Alles in de auto geladen, de hondjes geknuffeld want we wisten natuurlijk dat we wel een paar dagen weg gingen blijven. Nog snel een knuffel aan opa(zelfde huishouden dus dan mag dat toch? Haha) en we konden vertrekken naar het ziekenhuis.
De eerst volgende keer dat wij hier weer samen rijden zou met z’n 3tjes zijn!
