De laatste loodjes

Men zegt: de laatste loodjes wegen het zwaarst. Dat zou voor alles gelden, maar ook voor het voldragen van een zwangerschap. In de praktijk betekent dit dus wanneer je aan het eind van je zwangerschap zit, je de moeilijkste periode aan het volbrengen bent. Zelf merk ik hier niet zo veel van gelukkig. Ondanks lichamelijk ongemakken is mijn energieniveau nog hoog en kan ik nog genieten van de spruit die hier al rond loopt. Dit kan in 'alle rust'. Wat het wel is, is dat je nieuwsgierig wordt naar de baby in je buik. Hoe zal hij zijn? Lijkt het op zijn zusje? Hoe ziet het leven er uit met twee kinderen? Bij mij overheerst voornamelijk de nieuwsgierigheid die je doet aftellen tot het eind dan het ongemak als het minder mobiel zijn.

Bijzonder vind ik wel het fenomeen dat je door wildvreemden wordt aangesproken op straat overigens. 'Zo, jij hoeft niet lang meer, zeker?' Het zou zelf niet eens in me op komen om dit aan een vreemde te vragen, maar blijkbaar zijn er mensen die hier anders over denken. Niet dat ik het erg vind; een zwangerschap is in de meeste gevallen niet iets om je voor te schamen, maar ik verbaas me over het feit dat mensen dat ineens tegen je gaan praten.

Nog even en we mogen spruit nummer 2 verwelkomen in ons leven. Nog spannender dan bij de eerste, zal de bevalling zijn. Te meer, omdat je weet wat er mis kan gaan.

Nog maar even aan keuvelen en de dingen in huis doen die moeten, voordat de kraamverzorgster komt!